________________
પ્રકરણ ૨૫ સુ
મુઠ્ઠી પાછી ફરે નહિ એ નિશ્ચય વીરને જ હાય ! એણે એ જ સ્થાન પર ધાર તપસ્યા કરી કૈવલ્ય પ્રાપ્ત કર્યું. જે કર્મો શૂરા તે ધર્મો શૂરા' એ વાત એમના આખા ચિરત્રમાં જોવાય છે. એ અસાધારણુ તાકાત ધરાવનાર સંસારમાં રહે તે ધણીપતું કરે અને સંસાર બહાર જાય તા કર્માં સાથે લડી નિરાબાધ સુખ મેળવે.
સરપ
જૈન ધર્મ કાચાપોચા માટે નથી, માયકાંગલા માટે નથી, ખેડા ખેડા ખાવાવાળા માટે નથી; એ વીરના ધમ છે, બહાદુરનેા ધમ છે, શૂરવીરને ધમ છે. રમતાં રમતાં સપ આવે તે! ફેંકી દે અને સાત તાડનું રૂપ કરે તેા એના વાંસામાં એક હાથ મારે ત્યાં દેવતા પણ નાસી છૂટે. જેના વસ્તુપાળ તેજપાળેા લડાઈમાં લડ્યા, જેના ચક્રવર્તીએએ છ ખંડ પૃથ્વી સાધી, જેના કુમારપાળ જેવા રાજાએ બાર બાર વર્ષ સુધી એક નગરીને ધેરા બાલ્યા–એને માટે આ ધ છે. ખાવીશ પરિષહ વાંચીને ડરી જાય તે .આગળ કેમ વધે? એને તે જંગ જમાવવાને છે, અને નિય થઈ વધવું છે, એને દુનિયાને અભય આપવું છે, નથી.
લેવું
એટલે શારીરિક સંપત્તિ વધારવાની જરૂર નવયુગને તુરત લાગશે. એ અનેક યેાજનાએ! તે માટે કરશે. સાધતાની વ્યાખ્યા આપવાની જરૂર નથી. પરિણામે શારીરિક સ્થિતિ ખૂબ મજબૂત થાય તેવા પ્રયાગાનેા અમલ એક ખાસ મહત્ત્વની બાબત તરીકે કરી નવયુગ પ્રત્યેકને કસરતબાજ તાલીમદાર અને પેાતાના અને પેાતાનાઓના બચાવ કરી શકે એવા સશક્ત બનાવશે.
શારીરિક તાલીમના લાભા
આવા ખડતલ માણસા સ્વયંસેવા થશે. એ અનેક પ્રસંગે સેવાભાવ સાધશે. સમાજના કાર્યામાં ઊભા રહેશે. જનતાને
