________________
પ્રકરણ ૨૭ મું
સેવાભાવે સેવા કરજે, આત્મસાક્ષીએ સેવા કરજે, પરમાર્થ દષ્ટિએ સેવા કરજે.
દંભ પાખંડને સ્થાન કદી ન આપશે.
પિતાની કીર્તિને વિસરી જશે. આપણે અહીં કેટલું બેસી રહેવું છે અને મરી ગયા પછી નામને શે મહિમા છે?
કર્તવ્ય બુદ્ધિએ આત્મવિકાસ માટે કામ કરવાની બલિહારી છે, એની મજા એર છે, એનું બળ અસાધારણ છે, એની અસર દીર્ઘ છે, એનાં પરિણામ લાંબા વખત ચાલે તેવાં હોય છે.
- જે કઈ સમાજસેવાનાં કાર્યો આદરે તેમાં સ્ત્રીવર્ગને બરાબર સાથે રાખજે. એના વગર એક પણ પ્રગતિ ચરસ્થાયી નહિ થાય. સમાજશરીરને પક્ષઘાત થયેલ હોય તો આખું શરીર નકામું છે એ સૂત્ર ખાસ ધ્યાનમાં રાખજે. એમ કરવામાં સ્ત્રીઓ ઉપર મહેરબાની કરે છે એમ કદી ધારતા નહિ.
સર્વથી મહત્ત્વનો મુદ્દો કેળવણીને છે, એનાં અનેક ક્ષેત્રો છે, એને ખીલવતાં બીજાં ક્ષેત્રો આપોઆપ દીપી જશે. આ ચાવીને ખૂબ લક્ષ્યમાં રાખશે.
કેળવણીથી માનસ ખીલે છે એ સાચી વાત છે એમ જરૂર માનજે. કેળવાયેલો વર્ગ કઈ કઈ વાર સ્વાર્થી થઈ જાય છે એ આક્ષેપ છે તે કાઢી નાખજે. સાચી કેળવણી વગર આપણો ઉદ્ધાર નથી એ નિરંતર લક્ષ્યમાં રાખજે.
ઐહિક સંપત્તિ કરતાં આંતર સંપત્તિ પર સમાજ ટકે છે એ ખૂબ વિચારમાં–ધ્યાનમાં રાખજે. સદાચાર સદ્ધર્તનનું સાધ્ય કદી ચૂકતા નહિ. કેળવણીનું પરિણામ સેવા અને ધર્મમાં જ આવવું ઘટે. મેટાં અમલનાં સ્થાને કે સત્તાસ્થાનોની લાલચથી દૂર રહેજે.
