________________
-
-
२०६
નવયુગને જૈન
પડતી દશા શરૂ થઈ ગઈ છે અને તે વર્તમાન ઇતિહાસથી અજાણ્યું રહ્યું નથી. જ્ઞાતિઓને સ્વીકારવામાં જૈનેએ હિંદુઓનું અનુકરણ કર્યું છે તો તેને ઓળવાણે ચડાવવામાં તેને પગલે ચાલે તે તેમાં નવાઈ જેવું નથી એમ નવયુગને લાગશે.
જ્ઞાતિની બાબત ચાલે છે ત્યારે એક વાત વિચારવા જેવી છે. જેવી નાની નાની નાતે, પ્રાંતિક ભેદે ગુજરાત કાઠિયાવાડમાં છે તેવાં અન્યત્ર હિંદમાં કઈ સ્થાન નથી. ગુજરાતમાં કેટલીક આખી વાતની પુરુષ, સ્ત્રી અને બાળકોની સંખ્યા ૨૩૦ની છે. આ જ્ઞાતિમાં પરણવા યોગ્ય કન્યાને લાયક પતિ મળતું નથી અને રમતા ખપતા લાયક યુવક ગ્રેજ્યુએટને કન્યા મળતી નથી. જ્ઞાતિના પ્રશ્નને લગ્નના પ્રશ્ન સાથે અતલગને સંબંધ છે તે આગળ જોઈશું.
દીર્ધદષ્ટિ વગરના, અજ્ઞાનતાને કારણે પિતાની અતિ નાની બુદ્ધિને દુનિયાની અકકલને ઈજારે માનનારા જ્ઞાતિના આગેવાનોએ નાતને વહીવટ એટલો ખરાબ કરી નાંખ્યો છે કે એ શબ્દ જ ધૃણાસ્પદ થઈ ગયું છે. સંઘબંધારણને ઉદ્ધાર સુધારે અને પ્રગતિ નવયુગમાં થશે ત્યારે તેના પિતાના જ ભારથી જ્ઞાતિઓ દટાઈ કુટાઈ ખલાસ થઈ જશે.
અને તેમ થાય તેમાં જૈનદર્શનની નજરે જરા પણ શોચ કરવા ગ્ય નથી એમ નવયુગને લાગશે. નાતે ભ્રાતૃભાવ અંદર પિકી શકતી નથી અને બહારના ભ્રાતૃભાવની આડે આવે છે. સંસ્કારી જૈન પતે દશાશ્રીમાળી હેવાથી પોરવાડની કન્યા લઈ શકે નહિ કે આપી શકે નહિ એ આખી વાત એવી વિચિત્ર છે કે નવયુગને એ આખી વ્યવસ્થામાં કાંઈ પણ પસંદ કરવા ગ્ય કે ચર્ચા કરીને રસ્તો કાઢવા યોગ્ય પણ પ્રસંગ લાગશે નહિ. આ
