________________
પ્રકરણ ૧૦ સુ
૧૧૫
એ સંસ્થાના સભ્ય શ્રી તથા પુરુષ બન્ને થઈ શકશે.
તેઓ કેળવણી આદિ અનેક સેવાસ્થાને ઊભાં કરશે, યાજશે, જમાવશે, ચલાવશે અને ભાષણથી પ્રચારકાર્યથી અને પેાતાના દૃષ્ટાંતથી શ્રી મહાવીર પરમાત્માના સંદેશા જગત પાસે રજૂ કરશે અને નિઃસ્વાર્થ સેવાના જ્વલંત દૃષ્ટાંતો પૂરા પાડશે.
આદ્ય સાધુ
એ સેવાભાવિ મધ્યમ કક્ષાવાળા આદર્શ સાધુધર્મની પરિપૂર્ણ ભાવના સન્મુખ રાખશે અને સર્વ ત્યાગ થઈ શકશે ત્યારે એ નવયુગના સાધુ થશે.
સાધુ થયા પછી એ કાઈ જાતની ખટપટમાં પડશે નહિ. જ્ઞાન ધ્યાનમાં પેાતાને સમય વ્યતિત કરશે. એના આદ આનંદધન થશે. એ ચેાગમાના પુનરુદ્ધાર કરશે. એ નકામી વાતા, પારકી પંચાતી, શ્રાવક વર્ગની ગૂંચવણામાં ભાગ નહિ લે. એ અમુક વાડા આંધવા કે મારા તારા કરવાનાં કાર્યને સ્વીકારશે નહિ. એનામાં શાંતિનું સામ્રાજ્ય દેખાશે, સહિષ્ણુતાને વેગ દેખાશે અને આત્મબળનું એજસ્ દેખાશે. તે વિના કારણ ખેલશે નહિ, ખાવામાં અતિ મર્યાદિત થઈ જશે અને એનું મનેારાજ્ય અતિ વિશાળ એજસ્વી અને સ્વવશ થશે. એ આદર્શો સાધુની સ્થિતિએ પહેાંચવા પ્રયત્ન કરશે. એ ગચ્છભેદ જેવું કાંઈ માનશે નહિ. એ સત્ય ગમે ત્યાં જોવામાં આવશે ત્યાંથી લેશે. એ સંકુચિતતામાં મિથ્યાત્વ માનશે. ધર્મ પ્રચાર વિશાળક્ષેત્રમાં વિસ્તાર અને નૈસર્ગિક આત્મવિભૂતિમાં સ્વયં તૃપ્ત રહેશે અને લેાકસત્કારની વિચારણા પણ તેનામાં દેખાશે નહિ અને લેકૈષણાનું નામ પણ તેની પાસે જાશે નહિ. અતિ વિશિષ્ટ ચારિત્ર વહન કરી એ પેાતાના દૃષ્ટાંતથી જગતને સમૃદ્ધ બનાવશે. અવારનવાર ઉપદેશ
