________________
૧૪૦
નવયુગને જૈન
આ મેટા તફાવતેમાં કાંઈ દમ નથી. નવયુગ એકત્ર મળી એને સપાટાબંધ નિકાલ કરી નાખશે. દિગંબર ભાઈઓ પિતાના મંદિરોમાં સાદાઈ વધારે રાખશે, શ્વેતાંબરો એ સાદાઈનું ઓછુંવતું અનુકરણ કરશે અને નવયુગમાં પરસ્પર એકબીજાનાં મંદિરમાં છૂટથી જશે અને ભક્તિમાં ભાગ લેશે. ભગવાનની ભક્તિ ગમે તે પ્રકારે કરવામાં આવશે તે જોઈ પ્રકારને કારણે દેષ બંધ થઈ જશે અને કઈ તીર્થોમાં અમાનુષી દેખાવો, ચક્ષુ ઉતારવા ચઢાવવાના થાય છે એ સર્વ પ્રબંધ અટકી જશે. એક વખત પ્રેમ અને વિશ્વાસ ઉત્પન્ન થયો એટલે સર્વ ગૂંચવણના રસ્તા નીકળશે અને એવા રસ્તાઓ કાઢવાની આવડત નવયુગમાં આવશે. આ બને ફીરકાઓ વચ્ચે પ્રેમ થશે અને સંગઠન થઈ શ્રી વીરના સંદેશા જગતભરમાં પહોંચાડવા બને ફીરકાઓ હાથોહાથ મીલાવશે. તેમને લાગશે કે આપણે ખૂબ નકામા લડ્યા, નિરર્થક શક્તિ વાપરી અને ધન, બુદ્ધિ અને તકને દુરુપયોગ કર્યો. એને જ સદુપયોગ કરીને બન્નેનું સાધ્ય સાધશે. આ કાર્ય પહેલી તકે થશે અને તેમાં આડે આવનાર ઉપદેશક પંડિત વર્ગની ઉલટી સલાહની ઉપેક્ષા કરવામાં નવયુગ ધર્મ માનશે, વીતરાગ ભાવની વાનગી માનશે અને કર્તવ્યનું ઉદ્દઘાટન ઠાર માનશે.
મૂર્તિપૂજક અને સ્થાનકવાસીને તફાવત તે પ્રેમ, આદર અને વિવેકની પાસે બહુ અલ્પ પ્રયાસે પતી જશે. નવયુગ દરેકને ઈચ્છાનુસાર મૂર્તિપૂજા કરવા ન કરવાની છૂટ આપશે અને આગ્રહ દૂર થયો એટલે રસ્તે સરળ દેખાય છે.
આ ત્રણે ફરકાઓના પૂજ્ય પુરુષ એક જ છે, આ ફિરકાને ઇતિહાસ એક જ છે, જ્ઞાનની મહત્તા સર્વ સ્વીકારે છે, કષાયનું ત્યાજ્યપણું સર્વ માને છે અને સેંકડો બાબતમાં, હજારે
