________________
પ્રકરણ ૧૫ મું
૧૧૫
શ્રાવક ભગવાનનું સમ્યગ્દર્શન જે સ્વીકારે તે જૈન. એમાં કોઈ પ્રકારને ભેદ નહિ રહે. દેવ ગુરૂ ધર્મ–જ્ઞાન દર્શન ચારિત્રને જે માને, વીતરાગ ભાવને આદર્શ રાખે અને ગુણપ્રાપ્તિની સ્થિતિમાં જે પોતાને મૂકે તે સર્વ શ્રાદ્ધ – તે સર્વ જૈન – તે સર્વ સ્વધર્મો બંધુ અને એક બાબતમાં બંધુ તે સર્વ બાબતમાં બંધુ. વ્યવહારમાં મદદ, પંક્તિભોજન, દીકરીદીકરાનાં લગ્ન અને આપત્તિ વખતે બાજુમાં અવસ્થિતિ એ સર્વ બંધુભાવને અંગે ઉત્તરોત્તર ચાલ્યું આવશે. ત્યાં પ્રાંતના કે વીશાદશાના ભેદનો સવાલ જ નહિ રહે, પણ ગમે તે જાતિમાં જન્મ્યા હોય પણ જૈન સાચા થયા એટલે એ બંધુભાવે વર્તશે. એ ઉપરાંત જૈનને આદર્શ સંઘબળને મજબૂત કરવા તરફ જશે. એ ગચ્છના ને ફીરકાના દેને ભાંગી નાખશે. ક્રિયાને અંગે યોગ્ય લાગે તેમ કરવાની સર્વને છૂટ આપવામાં આવશે. સંઘબળમાં સમસ્ત જૈને એક સાથે થઈ જશે અને પિતાના વ્યવહારિક અને ધાર્મિક પ્રશ્ન બંધુભાવે એક વ્યાસપીઠ પરથી ચર્ચાશે અને તેનો અમલ એક સમાજ તરીકે અન્ય સમાજ સાથે વિરોધ ન આવે અને રાષ્ટ્રહિતને બગાડ ન થાય તે રીતે સાધશે.
બાકી વિકાસક્રમમાં તે શ્રાદ્ધવર્ગમાં તરતમતા ઘણી રહેશે. કેટલાક સંસાર તરફ રાગવાળા વિષયમાં મોજ માણનારા અને કામક્રીડામાં રસ લેનારા પણ નીકળશે અને કેટલાક સંસારમાં રહી નીતિને માર્ગે ધન એકઠું કરી “ગૃહસ્થ’ શબ્દની વ્યાખ્યામાં આવતા સર્વ ગુણોનું ઓછેવધતે અંશે પાલન કરનારા નીકળશે. અનેક શ્રાદ્ધો દેવગુરૂધર્મને ઓળખી જ્ઞાન દ્વારા શ્રદ્ધાવાળા થશે. માર્ગાનુસારીના ગુણ બતાવતાં અગાઉ તેમનાં દૃષ્ટિબિંદુઓ બતાવ્યાં છે તે અહીં સમજી લેવાં. તે ઉપરાંત દેશયાગી પણ અનેક
