________________
નવયુગના જૈન
અને નૂતન પ્રણાલિકા
તદ્દન નવીન
વારસાને જાળવવામાં કરશે ધારણસર પ્રાચીન પદ્ધતિ અનુસાર કરશે. એને મુદ્દો મ ંદિરની મંદિરતા જાળવવામાં, એને અલગાર કરવામાં અને એને તસ થયેલ દુનિયાનાં આશ્રયસ્થાન કરવાના રહેશે. આ સર્વ બાબતમાં મૂળ સાહિત્ય એને ખૂબ મદદ કરશે.
જિનપ્રતિમા
આ ખીજાં અગત્યનું ક્ષેત્ર છે. એનું સાત ક્ષેત્રમાં પ્રથમ સ્થાન છે અને હેાવું જ જોઇ એ. મદિર માટે મૂર્તિ નથી, પણ મૂર્તિ માટે મંદિર છે એમ તેા ન કહી શકાય, પણ હાવું જોઈ એ એમ સામાન્ય બુદ્ધિથી ભાસે છે. એમ નથી રહી શક્યું એ વચ્ચેના કાળની દુર્દશા, સંપ્રદાય જ્ઞાનને નાશ, ખાદ્ય આદર્શોમાં તલ્લીનતા અને અસલ ઉદ્દેશ સમજવાની અક્તિને લઇ તે બન્યું છે એમ નવા યુગ માનશે,
૧૭૪
-
નવયુગને એમ થશે કે પ્રશમનમગ્ન દશા, પ્રસન્ન ષ્ટિયુગ્મના આદર્શો, કામિનીન્સંગશુન્ય ખેાળા — આવી વીતરાગ ભાવનાને પેાષવાને બદલે એના ઉપર વાધા, અને જાકીટ, એને ઘડિયાળ, એને માથે હીરાજડિત મુગટ, એની ઉપર સે।નાયાંદીનાં ખાખાં ( આંગી) થવા લાગ્યાં એ તે જૈનના પાત કેટલા થઇ ગયા ? વીતરાગ દશાથી માંડીને ચાલ્યા તે સરાગી પણ ભાગ્યે જ વાપરે એવાં વસ્ત્ર, એવાં આભૂષણે!! આ તે કઈ વાત? અને પછી તે વિવેક ન રહેતાં પગ ચૂક્યા એટલે ઉતરતા જ ગયા, ઉપાશ્રયમાં એક દીવા ન કરનાર શ્રાવક મંદિરમાં હજારા દીવા કરે એમાં વીતરાગદશાની ભાવના રહી કેમ શકે? પુષ્પના થર કરતાં, એને વીંધતાં, અને છંદતાં મૂળ મુદ્દા જ ઊડી જાય છે એવા ખ્યાલ
