________________
પ્રકરણ ૭’
તા પ્રાગતિક કા સમસ્ત વિશ્વ સ્વીકારશે. એ લડાઈથી કંટાળી જશે, લડાઈનાં પરિણામા લડાઈનાં વર્ષોંથી પાંચ દશ પ ́દરગણાં વર્ષ સુધી ચાલે તે પણ પૂરાં થતાં નથી અને જીતનારા પણ હારનારથી વધારે કફાડી સ્થિતિમાં આવે છે, એ જોયા પછી વિશ્વ મહાસ હારક યુદ્ઘમાં ઝ ંપલાવતાં ખૂબ વિચાર કરશે. રાષ્ટ્રભાવના વિશ્વબંધુત્વનું રૂપ લેતી જશે અને તે કાર્યને હિંદના રાષ્ટ્રવિધાતા ધાર્મિક સાથે વ્યવહારુ સ્વરૂપ આપી જશે.
૬૯
આ તે મનુષ્યના
પૂરતી અહિંસાની પણ નવયુગ એને જનાવર પશુપક્ષીની કેટિ જશે અને આરેાગ્ય સ્વચ્છતાના અભ્યાસ અને વાતાની ઉત્પત્તિનાં સ્થાને ઉપર માટી અસર કરશે.
ઉપચેાગિતા થઈ, સુધી ખરાબર લઈ વ્યવહારથી નાની
એ ખાડાં ઢાર માટે પાંજરાપાળ કરશે તેા તદ્દન નવીન ઢબે, અર્વાચીન મુદ્દાઓ ઉપરાંત અર્થશાસ્ત્રની દૃષ્ટિને પણ તેમાં સ્થાન આપશે, પાંજરાપેાળમાં આવેલ ઢાર ઉપયાગીપણામાંથી હંમેશને માટે ખાતલ થાય છે એ વાતને તે નહિ સ્વીકારે, પણ પાંજરાપાળને તદ્દન નવી ઢબે આદર્શ સંસ્થા બનાવશે. ત્યાં સેવાભાવી દાક્તરે, વેટરનરી સતે। કામ કરશે, તેમાં મોટી ડેરીઓ ખૂલ્લી કરવામાં આવશે અને અનેક અપગ અશક્ત માંદા જીવાને પેાષવામાં આવશે અને છતાં પાંજરાપોળા પેાતાના પગ ઉપર જ ઊભી રહે તેવી તે કરશે.
મનુષ્યયા માટે માંદાની માવજત, પ્રસૂતિગૃહા, દવાખાનાં, હાસ્પિટલ, આરાગ્યભવને એ નવયુગનાં મંદિશ બનશે. એમાં કામ કરી સેવા કરવી એમાં પેાતાને ધર્મ સમજશે અને એવાં ગૃહા—સ્થાના અનેક આકારમાં ખૂબ સંખ્યામાં વધશે અને ત્યાં આદર્શ અહિંસાના જીવતાં સ્વરૂપે નજરે પડશે.
