________________
(૧૪૭) गाहावई नो खलु ते वयणं आढामि नो खलु ते वयणं परिजाणामि, जो तुम मम अट्ठाए असणं वा ४ वत्यं ४ पाणाई या ४ सणारम्भ समुहिस्स कीयं पामिचं अच्छिन्नं अणिसटुं अभिहडं आहह. चेएसि आवसहं वा समुस्सिणासि, से विरओ आउसो गाहावई ? एयरस अकरणयाए (सू० २०२)
સામાયિક ઉચલે તે સાધુ સર્વ સાવધ અનુષ્ઠાન છેડવાથી મંદિર (મેરૂ) પર્વત ચડવા સમાન પ્રતિજ્ઞા કરેલ ભિક્ષાથી જીવન ગુજારનાર સાધુ-ભિક્ષા લેવા કે બીજા કાય માટે પરાક્રમ (વિહાર) કરે, અથવા ધ્યાનમાં લીન થઈને ઉભું રહે, અથવા ભણવું ભણાવવું, અથવા સાંભળવું કે સંભળાવવું હોય ત્યારે બેસે, તથા કઈ જગ્યાએ માર્ગમાં થાકતાં આડે પડે (સુઈ રહે) પ્ર. આ બધું કઈ જગ્યાએ કરે? તે બતાવે છે– મશાણ. એટલે જ્યાં મુડદાં દાટે બાળે તે સ્થાન, (જેનું બીજું નામ પિતૃવન) છે, તેમાં સુવાનું સંભવે નહિ, માટે યથા... જ્યાં ઘટે, તે લેવું, તે વિચારતાં ગચ્છ વાસીઓને તે મશાણ વિગેરે સ્થાન ક૫તાં નથી, કારણ કે તેવા સ્થાનમાં રહી પ્રમાદ થતાં ચંવર વિગેરેને ઉપદ્રવ થાય છે, તથા જિનપી મુનિ થવાની સત્વ ભાવનાને ભાવનાર સ્થવિર કલ્પી મુનિને પણ મસાણમાં નિવાસ કરવાની
