________________
* પ૭ :
કહ્યું? આ ભૂમિ અનિષ્ટ જણાય છે. લોકેએ કહ્યું ત્યારે તેની ઉપશાંતિ કેવી રીતે થશે? તેણે કહ્યું : અહીં ભેગ આપવાથી નહીં. પણ આ માણસને સાજો કરવામાં આવે તે ઉપદ્રવ શમી શકે. તેથી અશિવના ભયથી લકે તેને ઘરે લઈ ગયા. ઉપચાર દ્વારા તેને ઘા રૂઝવી નાંખે. ફરી તે સ્વસ્થ થયો.
દ્રોણને આ પ્રસંગથી વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થયો. તે ચિંતવવા લાગેઃ અહે ! આ સત્ય છે. માનવ ચિતવે છે કંઇ અને વિધિવશ પરિણામ આવે છે કંઈ! પૂર્વે મેં ચિંતવેલ કે આ કાપાલિક સાથે જઈ, વિશ્વાસ પમાડી. રાજાને હણો, પણ અત્યારે હું કષ્ટમાં પડયો. ખરેખર ! ક્રૂર અધ્યવસાયનું આવું ફળ, તે કૂર ચેષ્ટાથી તે કેવું ફળ પ્રાપ્ત કરી શકાય!
તેની વિચાર ધારાએ વેગ પકડશે. તેના અશુભ અધ્યવસાએ વિદાય લીધી તેને શુભ અધ્યવસાયે ઉત્પન્ન થયા. અને તે પશ્ચાતાપ કરવા લાગે ખરેખર મેં અકાર્યનો આરંભ કર્યો. ઑકજીવિત માટે પરને દ્રોહ કરવાનું કાર્ય રાજાની આગળ સ્વીકાર્યું. પરદ્રોહથી શું સુખની પ્રાપ્તિ થતી હશે! કદી નહીં. તેમજ પર્વત ઉપર આરહણ કરનાર શું પાતાલમાં પ્રવેશ કરે? કેઈને દુઃખ દેવાથી સુખ મળતું હશે? કદી નહીં, એમ ઊંડા મનોમંથન દ્વારા તેને સત્યની પીછાણ થઈ, અશુભ અધ્યવસાયથી પીછે હઠ કરી.
અવિનમાં પ્રવેશ કરે, પર્વત ઉપરથી પડવું, સપના બીલમાં રહેવું, વિષ ભક્ષણ કરવું, શત્રુનાં ઘરમાં રહેવું શ્રેષ્ઠ
