________________
: ૨૩૦ :
મુનિભગવંત ધ્યાનથી ચલિત થયા નહીં. તે જોઈ અને વિરમય પામી પરસ્પર વિચારવા લાગ્યા. ભગવાનને અતિશય તે જુઓ ! તેમના ઉપર કાતિલ વિષને વિકાર પણ જણાતું નથી. ખરેખર ધર્મને પ્રભાવ અચિંત્ય છે. મહાપુ સાક્ષાત્, આપણને કલ્પવૃક્ષ સમ મુનિ મળી ગયા. તે હવે તેમના ચરણની સેવા કરવી જ યોગ્ય છે.
એમ વિચારી ત્યાં જ રહ્યા.
મુનિએ કાઉસ્સગ પાર્યો. તેમના ચરણમાં પડી તે બને વિનવવા લાગ્યા.
ભગવાન! કાઉસગ્ગ ધ્યાનમાં તમને શીત-ગરમી કેમ પડતા નથી? જેથી આમ નિશ્ચલ ઉભા રહી શકે છે !
મહાનુભાવ! ધ્યાનમાં લયલીન મુનિઓને કોઈ પણ પીડાને અનુભવ થતું નથી. નિર્જરાને ઇચ્છતે મુનિ કેઈ પીડાને ગણકારતું નથી. એને મન તે પીડા કર્મક્ષયમાં સહાયક જ લાગે છે
મુનિની વાણી સાંભળી બને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા, ખરેખર! મુનિભગવંત પ્રત્યક્ષ ચિતામણી છે ! તે સર્વથા આરાધનીય છે. જે તેમની આરાધના કરવામાં આવશે, તે દારિદ્રથની ઉપશાંતિ થશે. એ વિચાર બનેને ગમી ગયે. અને તેઓ મુનિની સેવા કરવા લાગ્યા. ત્યાં જ તેઓ રાત્રિએ મુનિની સમીપે જ સુતા. રાત્રિએ તેમની નિદ્રા પલાયન થઈ ગઈ. તેઓ વિકસિત નયનથી ચારે બાજુ દષ્ટિપાત કરે છે. તે
