________________
: ૨૬૭ :
કરવા જવા લાગ્યા. તમે મને આદેશ આપે, તમારા પ્રતાપથી હું સર્વ દુઃસાધ્ય કાર્યને પણ સાધના થઈશ.
ત્યારે રાજાએ મંત્રી સન્મુખ જોયું. ઇગિતાકારે કુશળ જાણી તેણે પણ રાજાને અભિપ્રાય જણાવ્યું. દેવ! સ્વામી ભક્તિને અનુરૂપ કુલકમાનુસાર કાર્ય કરવું એ ઉચિત છે. તરત જ કુમારે કહ્યું : પ્રથમવાર તે પ્રાર્થના ભંગ ન કર જોઈએ.
ત્યારે મંત્રીના વચનાનુસારે તબેલનું બીડું પ્રદાન કરવા પૂર્વક યુવરાજને વિદાય કર્યો. રાજવીના આદેશને શિરોધાય કરી પ્રધાન- હાથી ઘેડા-યુક્ત નગરથી નીકળ્યા.
ત્યારે મોન્મત્ત હાથીઓના અવાજથી દિશા પણ કેલાહલમય બની ગઈ. ઘોડાઓના હેવારવથી પૃથ્વી ક્ષેભાયમાન બની ગઈ. ઉત્સાહથી મત્ત હાથી ઉપર આરૂઢ થયો. શ્વેતછત્ર મસ્તક પર શેભી રહ્યું છે. “જય પામે, પરમાનંદ પામે ”ના ઉચારપૂર્વક બંદિશૃંદથી સ્તુતિ કરાતે, મોટા મંત્રી–સામંતાદિથી સેવા મોટા યુદ્ધવડે દેશના સીમાડે આવ્યા.
ત્યારે રાજનીતિને અનુસરતા રાજપુત્રે મંત્રીઓને બોલાવ્યા. તેઓ એકાંતમાં બેઠા. અત્યારે શું કરવું જોઈએ? એમ તેણે પૂછ્યું. તેઓએ કહ્યું : યુવરાજ! રેગ, શત્રુ, સપનાને હોય તે પણ વૃદ્ધિ પામે છે. તેથી યુવરાજ તેના ઉપર હલ્લે કરો એ જ ચગ્ય છે. એટલામાં ત્યાં ગુપ્તચર આવ્યા. પ્રતિહારીએ નિવેદન કર્યું. તેઓ યુવરાજ સમીપે આવ્યા. પ્રણામપૂર્વક ઉચિતાસને બેઠા.
