________________
: ૩૬૬ :
લડવા આપદાઓને સામને કરવાં તેણે ગુરુ ભગવંતની અનુજ્ઞા લઈ સંલેખનાપૂર્વક અણુસણ સ્વીકાર્યું. જીવનને ધન્ય બનાવવા તે આત્મસાધનામાં લયલીન થયા, સંયમી-જીવનનું ઉત્તમ રીતે પાલન કરી, આયુષ્ય ક્ષયે મરીને તે કાર્ષટિક મુનિ તથા વિજયચંદ્ર રાજર્ષિના આત્મા દેવલેકના અતિથિ બન્યા.
ત્યાં તેઓ દેવાલયમાં સૌધર્મદેવ લેકમાં પુષ્પાવતંસક વિમાનમાંદેવપણે ઉત્પન્ન થયા ત્યાં પોતાનું આયુષ્ય પૂર્ણ કરી, બંને આત્માનું ત્યાંથી ચ્યવન થયું અને માનવકમાં અવતરણ થયું,
માનવ લોકમાં અવતરી આજ ભરતક્ષેત્રમાં શ્રાવસ્તિ નગરીમાં રાજકુલમાં રાજપુત્રો થયા, ત્યાં બન્નેના નામ અનુક્રમે જય અને વિજય પાડવામાં આવ્યા. પૂર્વભવના અભ્યાસથી તેઓ ધર્મમાં પરાયણ થયા. તે પરસ્પર ગાઢ મૈત્રીભાવ ધરાવવા લાગ્યા. અનુક્રમે તેઓએ કુમારાવસ્થાને પ્રાપ્ત કરી.
બને સહાગી એકબીજા વિના ફરી શકતા ન હતા., તેથી સાથે જ સ્નાન વિલેપન ભેજનાદિ ક્રિયામાં દિવસે પસાર કરતા હતાં. સાથે જ શાસ્ત્રાભ્યાસ કર્યો. અને સમગ્ર કલાઓના જ્ઞાતા થયા.
યૌવન વયમાં પ્રવેશ કરવા છતાં વિષયથી વિમુખ ધર્મ કાર્યમાં ઉદ્યમી અને મુનિપાદ પંકજની સેવામાં હમેંશા રહેતાં હતાં. વિષયસુખની આકાંક્ષા રહિત તેઓ નારી પરિગ્રહ સંબંધી વાત પણ સાંભળવા ઈચ્છતા નહીં, તે વાત પણ તેમના કાનને પીડા ઉપજાવતી હતી. તે પછી પાણિગ્રહણ તે ક્યાંથી કરે? કાદવમાં નિલેપ રહેનાર પંકજની જેમ સંસારમાં ઉત્પન્ન થવા છતાં કર્મભેગથી નિલેપ રહી તેઓ
