________________
: ૩૧૪ :
ખીલાથી જડી દીધું. પૃથ્વીતલને ભેદતા તેનાથી મારા હાથ પગ-પણ સજ્જડ કરી દીધા. આ પ્રમાણે મરણાંતિક દુઃખ ઉત્પન્ન કરીને આન'દિત થતા તે દુષ્ટ વાયુવેગે પલાયન થઈ ગયા.
: એ સમયે રાજપુત્ર જો તારૂં આગમન અહીં ન થયુ હાત, તા નિશ્ચિત મરણને શરણ થયા હોત. સ્વસ્થ કરનાર તેં મને પૂછ્યું કે તુ' કાણુ છે? વગેરે ત્યાં શું કહેવું ? એક ગાત્રીય ભાઈ પણ આવુ...અયુક્ત આચરે તેા પછી કહેવું તે શું ચુક્ત છે ? આવું કહેતાં હુ' લજ્જા પાસુ છું. વળી સુકુલમાં જન્મેલ લેાકપ્રસિદ્ધ, લજ્જાળુ એવા મારે તારી સમક્ષ વર્ણન કરવુ. અયુક્ત છે. છતાં પણ જનની-જનક તુલ્ય તારી સમક્ષ મારા દુચ્ચારિત્ર ને કહેતા હૈ' લઘુતા માનુ છું.
એમ કહી તે વિરામ પામ્યા. રાજપુત્ર વિસ્મિત થી. છતાં વિચારવા લાગ્યા હે ! વિષમ ભવસ્વરૂપ! ગૃહવાસ કાને માટે કરવા ? વળી પ્રણય સહિત બંધુ બુદ્ધિથી કાને જોવા ? જુએ તા ખરા ! સહેાદર બંધુ પણ અત્યંત વિરૂદ્ધ આચરણ કરે છે. ખરેખર ! તેના અન્યજન્મના વૈરી હશે. તેા જ તેને આવી વિપરીત બુદ્ધિ જન્મે, એમ હું માનું છું. વૈરના અ'જામ કરૂણ દુઃખદાયી હોય છે. આવી વિચારણામાં રાજકુમાર ચઢયા છે. ત્યાં તે પ્રતિહારિએ વિજ્ઞપ્તિ કરી, “ રાજપુત્ર ! દૈવ સમરસિંહ આપને જલ્દી આવવા આજ્ઞા ફરમાવે છે.
કેમકે ત્રિજગપૂજય, યાદવકુલનભને વિશે ચંદ્રમા સમ ભગવત અરિષ્ટનેમિનાં સ‘તાનીયા શુદ્ઘત્ત કેવલી સમાસર્યો
