________________
: ૩૬૨ :
હોવા છતાં હું તને કંઇક કહું છું. જો કે તને કંઈ હિતશિક્ષા આપવાની નથી, તે પણ વત્સ! તું નીતિથી રાજ્યનું પાલન કરજે. રાજયલક્ષમી કેવલ ચિત્તને આકર્ષણ કરનારી છે. તેમાં તું લેભાઈશ નહીં. વળી હે વત્સ! તું શયન, આસન, ભેજનાદિ કૃમાં અપ્રમત્ત બનજે. મૃત્યુના આ સ્થાનથી તારા આત્માનું રક્ષણ કરજે. તું સદા ધર્મમાં પ્રયત્ન કરજે.
વળી ધર્મહિત જીવ રાજ્યલક્ષ્મીને ભેગવવા સમર્થ થતું નથી. માટે ધર્મ પાલનમાં પણ ઠીક-ઠીક સમય વ્યતીત કરજે. સુખ કે દુઃખમાં આધિ-વ્યાધિ-ઉપાધિમાંથી તારૂં રક્ષણ એક ઘર્મ જ કરશે, એ તું ધ્યાન રાખજે. વળી વત્સ! તું પ્રજાને પાલકપિતા બની, એવી રીતે તેઓનું રક્ષણ કરજે કે તેઓ હંમેશા તને આશીવાદ આપવામાં તત્પર બને. તારા પ્રત્યે પ્રેમ-ભાવ અહોભાવથી તેમના મસ્તક ઝૂકી પડે. એવી રીતે હિતશિક્ષા પ્રદાન કરી રાજાએ વનવાસ સ્વીકાર્યો તાપસદીક્ષા અંગીકાર કરી અને ધર્મકાર્યમાં ઉદ્યમવંત થયો. આ બાજુ સૌભાગ્યસુંદરી ફરીથી વિજયચંદ્રને પ્રાપ્ત થયેલી રાજ્યલક્ષમી સમૃદ્ધિને જોઈ તેને જીરવી ન શકતી હૃદયમાં દુખિત થઈ મૃત્યુને પામી. વિજયચંદ્રરાજાએ પણ ઉભયરાજ્ય પ્રબલકેષ, કેષ્ટાચારને પ્રાપ્ત કરી, બીજા રાજાઓથી
અધિક રાજયલક્ષ્મીથી શોભતા, ચિરકાલ વિષયસુખને ભગવ્યા પછી સકલ કલામાં કુશળ પિતાના પુત્રને રાજ્યભાર અર્પણ કર્યો. એકવાર ધર્માભિમુખ થયેલો તે ચિંતવવા લાગ્યા. અહે! કઈ ભવમાં ઉપાર્જન કરેલ પુણ્ય હશે કે, જેથી મને પ્રતિકૂલ વસ્તુ પણ અનુકૂલપણે પરિણમી છે. તે ફરીથી પણ પરલોકમાં
