________________
: ૩૩૧ :
દેહને પીડા ઉપાર્જન કરવા દ્વારા નિંદિત જાતિમાં ઉત્પન્ન થઈ ક્યારેક તે જરાથી પીડાતી, તે કયારેક તીવ્ર શ્વાસકાસની વેદના અનુભવતી, કયારેક નિધનપણને પામી તે મૃત્યુને ભેટી. પછીના ભવમાં તે ક્યારેક વિષધરના વિષથી ચેતના રહિત બની, તે સુધા-તૃષાથી પીડાતી અનેક દુ ખપરંપરા અનુભવી દીન-અશરણપણે તેણીએ અનેક જન્મે ગુમાવ્યા
પૂર્વે ઉપાર્જન કરેલ કર્મના કહુવિપાકને અનુભવી, તે કર્મની લઘુતા થતાં દરિદ્ર-કુલમાં પુત્રીપણે જન્મી ત્યાં દુર્ભાગી તેને કેઈ પરયું નહીં ત્યારે વૈરાગી બની, પોતે કરેલ પાપ સમજાતાં, પાપથી મુક્તિ મેળવવા પાપના નાશ માટે સાધુ ભગવંત સમીપે ગઈ. તેમની પાસે ધર્મશ્રવણ કર્યું. તે દિવસથી સંવેગરંગ-તરંગમાં ઝીલતી છઠ્ઠ, અઠ્ઠમ, તપ કરતી, ધમરસની અનુભૂતિ કરતી આ દુનિયાને તેણે છેલ્લી સલામ ભરી. મહારાજ ! તે શાંતિમતિને જ જીવ હાલમાં તારી અમહિષી થઈ છે. અને હાલમાં અનિજરિત પૂર્વ કર્મોદયથી જદરની મહાવ્યાધિ અનુભવતી અંતિમ અવસ્થામાં રહેલી છે. હાલમાં આયુષ્ય ક્ષય થતાં તે મૃત્યુ પામશે. આ રીતે સમગ્ર હકીકત જણાવી દેવતાધિષિત કુમારી વિરામ પામી.
રાજા પણ તિલકસુંદરીના શરીરને તેવા પ્રકારનું જાણ શકાતુર થયે. ભરવને વિદાય કર્યો. અને અંતઃપુરમાં તેણે પ્રવેશ કર્યો. તિલકસુંદરીને નિહાળી. તેણે પ્રેમપૂર્વક કહ્યું છે સુતનુ! જેમ તે કહ્યું તેમ જ દેવતાધિષ્ઠિત કુમારીએ પણ કહ્યું છે. વ્યાધિની ઉપશાંતિ થાય તેમ નથી. મૃત્યુ ડેકિયું
