________________
* ૩૫૧ :
અત્યારે તે અપ્રતિમ રૂપશેાભાને નિહાળીને હું તે મૂઢ ખની ગયા છું તેથી આપની એાળખાણ-પીછાણુ થઈ નહીં,
વળી લેાકેા તમને વિજયચદ્રરાજા તરીકે ગાય છે. તે હું સાંભળું છું, છતાં મનમાંશકા કે વિજયચ'દ્ર નામના તા ઘણા રાજવી પૃથ્વી ઉપર હાઇ શકે છે ! તેથી તમારા સ`પક માં રહેવા છતાં નિશ્ચય ન કરી શકયા. કે, તે આ જ વિજય. ચંદ્રરાજા છે. તમારી રૂપશેાભાએ તા મને દ્વિધામાં નાંખી દીધા છે! પર`તુ આજે આ રહસ્ય પ્રકટ થયુ. એટલું જ નહીં પણ ઘણું જ સારૂ થયું. કે તમને આવી રાજ્યસ*પદાની પ્રાપ્તિ થઈ. વળી એ મહાભાગ ! તું જ કહે કે, સાળે કળાએ ખીલી ઉઠેલેા પૂર્ણિમાના ચંદ્ર કાને આનંદિત ન કરે ? વળી કિરણેાના સમૂહથી અધકારને નાશ કરનાર સૂર્યનું રૂપ કાને ન ગમે ? વળી ધનનુ મુક્તહાથે દાન કરનાર દાતા કાને ન ગમે ? એવી જ તમારી રાજ્યસમૃદ્ધિ છે. આ સાંભળી ઉપકારને નહીં ભૂલતા વિજયચ'દ્રરાજવીએ કહ્યુ' : મહાનુભાવ! જો તે સમયે તેં મારા રોગ દૂર ન કર્યાં હાત તા મને કેવી રીતે આવા ભાવિલાસેા રાજ્યસ‘પદ્માની પ્રાપ્તિ થાત ? પરમાથથી તે આ બધુ તારૂં જ છે. મારૂ તે
એમાં કંઈ જ નથી.
તેથી જ આ ધન-કનક-કાષ-કાષ્ઠાગાર–ચતુર'ગીસેના
પુર-નગર-સર્વ વસ્તુને તું ગ્રહણ કર. અને મને ઋણમાંથી મુક્ત કર. ત્યારે કાપÖટિકે કહ્યુ' : પ્રચંડ પુણ્યના ભેક્તા એવા તમારે અદેય શું છે ? વળી નિષ્પકને આપેલી
