________________
:: 333:
ખરેખર મુનિને અાગ્ય દાનથી જ મહાપાપના અનુબંધ થાય છે, તે જાણી આવી અનુચિત ચેષ્ટાના ત્યાગ કરવા જોઇએ. નહીં તા ભવપરપરા-દુઃખાનુભૂતિ-જન્મ-જરા-મૃત્યુની પ્રાપ્તિ થાય છે. તે પણ દુ:ખદાયી હોય છે, મુનિ ભગવતની આશાતનાનુ` કુલ ! તિલકસુન્દરી પણ પૂર્વીકૃત કર્મનાં ફુલાસ્વાદને કરી રહી છે. તેનુ હૈયું રડી રહ્યુ છે. છાતી ધ્રૂજી રહી છે, મન પેાકારી રહ્યુ` છે, રામમંચ ખડા થઈ ગયા છે, અંતિમ પળેા ગણાઈ રહી છે, પણ આમા ધર્મમાં લયલીન બની ગયા.
ત્યારે રાજાએ કહ્યુ` : દેવી ! કુમારીએ કહેલ વૃત્તાંત સત્ય છે? નરવર! સર્વ સત્ય છે, તે હવે પરભવમાં જતાં જીવને પભૂત કાર્ય માં મારે ઉદ્યમ કરવા જોઇએ, ત્યારે રાજાએ કહ્યું : દેવી ! હવે તા તને જે ચેાગ્ય લાગે તે કર. તારી અતિમ પળાને તુ ધન્ય બનાવી સુકૃતની ભાગી થા! વિશિષ્ટ તપ-ચરણવાળા જ્ઞાનવાન પાત્રને ધર્માર્થ દાન પ્રદાન કરે. દીનજનાના ઉદ્ધાર કર. અત્યારે તેા તારે માટે રાધાવેધ તુલ્ય પ્રસ્તાવ છે. દેવી ! સજ્જ થા. મૃત્યુની સામે અડગ અની અતિમ પળાને ધન્ય બનાવી લે, તુ' વિલખ કરીશ નહીં. મૃત્યુના મહાત્સવ ઉજવી પાપકમ'ના નાશપૂર્વક પુણ્યાનુઅધ કરી લેજે.
ત્યારે રાજાના હિતકારી વચન સાંભળી તિલકસુ દરીએ સર્વ અંતઃપુરની સ્ત્રીએ-અને સૌભાગ્યસુંદરીને મેલાવી. અને અતિમપળાને ધન્ય બનાવવા ઈચ્છતી તે વિનયભાવે સ
