________________
: ૩૪૬ : ઉત્પન્ન થયા. પરિણામે હરિહરાદિને તૃણ સમ ગણતે મોટા આરંભથી દંડને ઉછાળો જાણે યમરાજ જ ન હોય, તેમ અખલિતપણે પારક્ષેપ કરતે સુરસેન સામંત પાસે ગયો. અને કહ્યું: રે! રે! દુષ્ટ સામંત, ચારે બાજુથી પ્રતિપક્ષ ભાવને પામેલ તું હાલમાં કેઈનું શરણ સ્વીકાર. એમ કહી તેના મસ્તક ઉપર દંડથી માર માર્યો. અને તેને બાંધવા ગયે. ત્યાં તે બાહયુગલ જેડી તે પાછળ ચાલવા લાગ્યો. તેને સેવક વર્ગ હાથમાં શસ્ત્ર ધારણ કરી જાણે કેાઈ એ સ્થભિત કર્યો ન હોય તેમ સ્થિર રહ્યો.
અહો ! રાજાને પાપપ્રકર્ષ તે જુઓ ! હું જ મારા શરીરને સ્વામી છતાં એકાકી નરાધમે મને બાંધ્યું. એમ તે સંતાપ કરવા લાગ્યો. અને તેને પ્રતિહાર વિજયચંદ્ર રાજાની પાસે લઈ આવ્યો. દેવ! આ તે દુષ્ટ સામંત! તેને બાલહસ્તીની જેમ આપનાં ચરણકમલમાં લાવ્યો છું. પ્રસરતા મહાતેજવાળા સૂર્યને જોવા જાણે અસમર્થ હોય તેમ, તે અધોમુખ નયન વિષ્કાયવદન. દીર્ઘ ઉણુ ઉશ્વાસને વહન કરતે હતે. તેને મંત્રીવર્ગે કહ્યું. મેં સુરસેન ! તે ઘણું અયુક્ત કર્યું. જે સિંહાસન ઉપર બેઠેલા, પૂર્વભવકૃત સુકૃતથી મહાલ્યુદયને વહન કરતાં, દેવની તે અવજ્ઞા કરી અને અયુક્ત બોલતા તને શું શરમ નથી આવતી? તેના ચરણકમલમાં તું કેમ નમતે નથી? તેના માહાભ્યને નહીં જાણતા તું જે કંઈ બોલ્યા હોય, તે તારા અપરાધની ક્ષમા માંગ, ફરી ફરી દેવના ચરણકમલમાં પડી તું અપરાધની ક્ષમા માંગ. નહીંતર દુનિયરૂપ રથ ઉપર આરૂઢ થયેલે તું યમમંદિરે જઈશ.
