________________
* ૩૪૫ :
તે રાજા થશે. હવે તે પાંચ દિવ્ય નગરમાં ભમીને રાજ્યોગ્ય પુરુષને નગરના છેડે જોતાં ત્યાં ગયા, જ્યાં રાજપુત્ર સ્વપ્નફલની વિચારણા કરતું હતું. ત્યાં જઈ ગજારવ કરતાં હાથીએ તેને પૃષ ઉપર સ્થાપન કર્યો, મેઘ સમ નાદથી વાંજિત્રે વાગી ઉઠયા, જાતે જ રાજપુત્રના મસ્તકે છત્ર ધર્યું. બન્ને બાજુ ચામર વીંઝાવા લાગ્યા મંત્રી-સામતે નમવા લાગ્યા પછી મંત્રી સમુદાયથી પરિવારે પૂર્વભવાકૃત સુક્તાનુસારે રાજયલક્ષમીને પામેલા તે મહાત્માએ નગરમાં પ્રવેશ કર્યો.
નગરમાં મહત્સવ પ્રવર્યો. તે સમયે અજ્ઞાની કલ્પક ચર નાશી ગયા, એ રાજ્યલક્ષમી ભગવતે હતું ત્યારે તેને એક સુરસેન નામને સામંત નમતું ન હતું. તે તેને દ્વેષી હતું. તેથી કહેતા કે જાતિ-કુલ જાણ્યા વિના નિવિવેકી તિય ચવડે કેઈક ને રાજયપદે સ્થાપન કરેલ છે. તે કુશલ એ કોણ પુરૂષ એને નમે? જાતિ-કુલાદિ જોયા વિના રાજ્યપદે સ્થાપન કરે તેને ખરેખર મૂઢ લોકે જ નમે છે, બીજા નહીં. કદાચ વાગ્યાતુંય પરાક્રમ વગેરે મનહર ગુણો હેય, તે પણ જ્યાં જાતિવિશુદ્ધિ નથી ત્યાં બીજું શું સંભવે ? આ પ્રમાણે અવિનયયુક્ત વચનને સાંભળી રાજા તેના પર અત્યંત ધાતુર થયે, ક્રોધ અનેક અનર્થોને સજે છે, ક્રોધી રાજાએ પ્રતિહારીને આજ્ઞા કરી :
રે! રે! તું એકલો જઈ દંડવડે હણીને ગાઢ બંધનથી બાંધી તેને અહીં લઈ આવ, તરત જ તેણે રાજાની આજ્ઞા શિરસાવ કરી. તેને પણ તેના માંહાસ્યથી પ્રબલ વિશ્વાસ
