________________
: ૨૮૭ ૩
સૉંસાર કારમાં લાગવા માંડ્યો. દુ:ખની અગન જ્વાલામાં સેકાતા સ'તડ મનની સમતુલા ખાઈ બેઠા. તેણે પણ માતાપિતાનાં અસ્થિને ગગાનદીમાં વિસર્જન કરવા પ્રયાણુ આયુ". માળમાં મહાઅટવીની પ્રાપ્તિ થઇ. અટવીની ભયકરતા ભલભલાને કપાવી દેતી હતી, છતાં નિઃસહાય સતઙ આગેકૂચ કર્ય જતા હતા, તેના હાથમાં પાટલી હતી. ત્યાં તા એકદમ ચારાની ટાળકી આવી ચડી. પેટલીને જોઇ કંઈક માલમિલ્કત હશે, એમ વિચારી તેની પાછળ પડયા. આગળ સતડ પાછળ ચાર ! બિચારા શું કરે? ચારોએ પકડી પાડયા. ઢફા પત્થર વડે મારઝુડ કરી, અધમૂઆ કરી નાખ્યો. તેના ઘાતથી પૃથ્વી ઉપર પડયા.
પણ તેણે માતાપિતા ઉપરની ગાઢ પ્રીતિનાં કારણે અસ્થિની પેટલી મજબૂત પકડી રાખી, એટલે ચેારાએ તેનાં ગળા ઉપર પગ મૂકી તેની પાટલી આંચકી લીધી અને તે પવનવેગે પલાયન થઈ ગયા.
પેાટલીને જોઈ તેઓ હર્ષિત થયાં, પણ છેડીને જોતા જ હેબતાઈ ગયા. જેની આશા હતી, તે વસ્તુ ન હતી, પણ અન્ય વસ્તુ નિહાળી. અરે આ શું ! મનની મનમાં રહી ગઇ. તેઓ વિલખા પડી ગયા.
થાકથી અને ચારાના ઘાતથી
આ બાજુ અતિશય વેદનાની અનુભૂતિ કરતા તે ચિંતનમાં ગરકાવ થઈ ગયા. ચિંતનથી માનસનું પરિવર્તન થયું. તેની ચિંતનધારા આગળ વધી. અહા ! માનવી ચિંતવે કઇ અને પ્રાપ્તિ પણ અન્યની થાય
