________________
૪ ૩૦૯ ? એકવાર મારા શરીરમાં વેદના પ્રગટી ઔષધાદિના ઉપચાર શરૂ કર્યા. ત્યારે મારી પ્રત્યે શત્રુતા ધરાવતે રૂદ્રદેવ વિરૂદ્ધ ઔષધાદિનું સંજન કરવા લાગે તેની જાણ પિતાને થઈ. તેને ધડકાવ્ય. ત્યારે વિલક્ષમુખવાળે “હું કંઈ જ કરૂં નહી” એમ કહી ત્યાંથી ચાલ્યા ગયા. ત્યારથી માંડી પિતાએ લોકેની અવરજવર બંધ કરી દીધી અને પોતે જ આદરપૂર્વક મારી સારસંભાળ કરવા લાગ્યા. કેટલાક દિવસ પછી હું સ્વસ્થ થયો. ત્યારે પિતાએ કહ્યું વત્સ! રૂદ્રદેવની સાથે તારે ભજન શયન, ગમનાગમન ક્રીડા વગેરે કરવું નહીં. તે તારો કલ્યાણકારી નથી. પણ તારી સાથે શત્રુતાથી વતે છે. તે તને અર્થ માં પાડશે. તેથી તારે ચેતીને ચાલવું. પિતાનું વચન મેં સ્વીકાર્યું.
એકવાર રૂદ્રદેવને ખબર પડી કે આ મને અનુસરતે નથી. વિરૂદ્ધ ચાલનારો છે. તેથી બાહ્યાવૃત્તિથી સ્નેહ ધારણ કરી મને વિશ્વાસ પમાડતે હતે “વળી ક્યારેક લાગ મળે તે એને આપત્તિમાં પાડું” એમ વિચારી મારી સાથે ગાઢ પ્રીતિથી રહેવા લાગ્યું. વળી કુસુમ, તંબેલ ફલ પ્રદાન પૂર્વક મને હર્ષ પમાડતો હતે. તેથી આવી પ્રીતિ–ભક્તિ નીહાળી મેં પણ કુવિકલ્પો છેડી દીધા. અને પ્રથમની જેમ જ પ્રેમપૂર્વક ભેજન શયનાદિ સાથે કરવા લાગે.
એકવાર તે મને પુષ્પાવર્તસ નામના ઉદ્યાનમાં લઈ ગયા. ત્યાં અમે અનેક પ્રકારે કીડા કરી, પછી લતાઘરમાં પ્રવેશ કર્યો. ત્યાં શ્યામલ શ્રેણીની મલયસુંદરી નામની પુત્રી પુ
