________________
૩૦૦ :
વળી હાલમાં હે મહાનુભાવ! તું પૂર્વે કરેલ દુષ્કર્મના ગે મહાતીક્ષણ દુઃખનાં ભાજનભૂત આવી દુખી અવસ્થા અનુભવી રહ્યો છે. ક્યારેક સગે દાહજવર, ક્યારે ઘનનાશથી શોક, ક્યારેક સગા સંબંધીઓના દગાથી દુઃખ તે ક્યારેક લાભના અભાવે ચિંતાતુર, ક્યારેક પેટમાં શૂલાદિ વેદનાથી તું દીન બની જાય છે. આવી બધી અવસ્થા નિમિત્તે વિના બનતી નથી. એમાં નિમિત્તભૂત છે. તારા દુષ્કર્મો ! તેથી જ તને લેશમાત્ર સુખની પ્રાપ્તિ થતી નથી.
હે ભદ્ર! હવે જે તારા મનમાં કઈ સંશય હેય તે જણાવ. તેનું નિવારણ કરી હું કૃતાર્થ થાઉં. મુનિભગવંતના મુખે પૂર્વભવ સાંભળી તતક્ષણે તેના કપડલો શિથિલ થયા. સેમિલ બ્રાહ્મણને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. તેણે પૂર્વે અનુભૂત દુઃખને નજર નજર નીહાળ્યું. ત્યારે આત્મસંવેદન થતાં વધુ દુખિત હૃદયવાળા તેણે કહ્યું : ભગવન્! તમે જે કહ્યું તે સત્ય જ છે. તેમાં તલમાત્ર ફેર નથી. ખરેખર ! જગતમાં આપ જ જ્ઞાનદિવાકર છે. તો હવે મારા એક સંશયનું નિરાકરણ કરે.
અત્યંત દુઃખથી આકાંત મારા દેહનો નાશ ઝપાપાતથી કે અનિમાં બળી મરી, કે ગળે ફાંસો ખાઈ કરૂં. હવે તે આ દુઃખથી ત્રાસી ગયે છું. મારું જીવન નિરસ બની ગયું છે. અથવા કેઈ બીજે પ્રતિકાર છે ખરો? આપ જ મને ઉપાય બતાવે અને દુઃખથી મુક્ત કરો
હે ભદ્ર! સાંભળ! તે કઈ જ પ્રતિકાર નથી કેવલ
