________________
: ૨૭૦ ?
સુભટના અત્યંત પ્રહારથી બલવર્ધન ભૂમિ પર પડે. ત્યાં સિનિકને મારતાં અટકાવીને “જે રાજાને ઘાત કરશે તેને મારે” એમ કહી દેવરાજે પિતાની રક્ષા કરી. બંદીની જેમ પ્રધાન માણસને સેં. આ બાજુ નાયકરહિત હતાશ થયેલી સેના પલાયન થઈ ગઈ. પરસૈન્યને પિતાની કરી, હાથીઘેડા-રથાદિ ગ્રહણ કર્યા, યુદ્ધ ભૂમિમાં પડેલા સુભટના ત્રણેની ચિકિત્સાનું કાર્ય સેવકને સેપી રાજપુત્ર પાછો વળ્યો. | વિક્રમસેન યુવરાજ સમીપે આવ્યો. તેને કારમાં બેડી પહેરાવેલ ચાર જ ન હોય તેમ બલવર્ધન રાજાને કુમારની પાસે મૂક્યો. અને સંગ્રામ જીતી પ્રાપ્ત કરેલ ઘેડા-હાથી કેશ-કેષ્ટાગાર સમર્પણ કર્યા.
હવે રાજવીની પ્લાન મુખાકૃતિ તથા નિસ્તે જતા નિહાળી યુવરાજ વિચારવા લાગ્યા. પોતાના કાર્યની સિદ્ધિ માટે પુત્રપિતા વચ્ચે પણ શત્રુભાવ! બાલ્યવયથી ભણાવી ગણાવી હોશિયાર બનાવ્યું. છતાં જુઓ તે ખરા પિતાને બાંધે. કેવી છે વૈરવૃત્તિ! મૂઢ કે પુત્રાદિ માટે અકાય આચરે છે. ભાઈ એને પણ ઠગે છે. ખરેખર! પુત્રને એમાં શું દેષ? કવિકલ્પથી વ્યાકુળ ચિત્તવડે નિર્દોષ પુત્રને પણ મારવાની બુદ્ધિ પિતાને ઉત્પન્ન થઈ. બંને લોકને વિરૂદ્ધકારી આચરણ છે. તે હવે મારે શું કરવું!
ખરેખરભેગપિપાસા–પાપની જનની છે, પ્રેતની જેમ દુર્વારણ છે. તેથી જીવની બુદ્ધિ નષ્ટ થાય છે. અને અકાર્યમાં ઉઘુક્ત થાય છે. જનાપવાદની ગણના કરતા નથી, વડીલેની
