________________
: ૨૭૬ : વિદ્યાધરને પુત્ર પવનવેગ નામને વિદ્યાધર થયો. ત્યાં પૂર્વ ભવના અભ્યાસથી તેને સર્વવિરતિના ભાવ ઉત્પન્ન થયા. લોકોએ કન્યા ગ્રહણ માટે કહ્યું, ત્યારે ડોલાયમાન ચિત્તવાળે એ મારે શું કરવું? શું ન કરવું? એ વિચારવા લાગ્યો. ત્યારે અચાનક કોઈ એક પુરુષ મસ્તક ધૂણાવતા આવીને કહેવા લાગેઃ એ પવનવેગ! મારી વાત સાંભળ. કેઈ એક સ્ત્રીએ એક પુરુષ મરી ગયો એમ કરીને મધ્ય રાત્રીએ ત્યજી દીધો છે. ભવિતવ્યતાના યોગે ચંદ્ર પ્રભાવથી આશ્વાસિત શરીરવાળે, શીતલ સમીરથી અત્યંત ચેતનાવંત પ્રભાત સમયે વિકસિત નયનવાળો તે જોવા લાગ્યા. ત્યારે લોકોએ પૂછયું, ભદ્ર! કોણે તને આવી દુષ્ટ અવસ્થામાં પાડ્યો ? ત્યારે તેણે કહ્યું : જે તમને કૌતુક હેય તે સાંભળે.
આ જ નગરમાં હું સુંદર નામને કુલપુત્ર છું. બાહ્ય વૃત્તિથી સ્નેહનુરાગી, ઉત્તમ કુલ પ્રસૂતા વસુંધરા નામની મારી પત્ની શીલ સંપદાથી અન્ય નારી કરતાં તે ચઢીયાતી હતી. હું પણ તેની બાહ્ય વિનય પ્રવૃત્તિથી, શીલગુણથી આકર્ષાયો અને તે ઘરનો સઘળે કારભાર સેંપી દીધો અને ધન ઉપાર્જન કરવા લાગે.
એકવાર બાલચંદ્ર નામના મારા મિત્રે મને ચેતવે કે, તારી પત્ની દુરશીલા છે. એમ સાંભળી હું તેની ઉપર ખૂબ રોષાયમાન થયે. મને કહેવા લાગ્યું કે, જે ઉત્તમકુળ પ્રસૂતા વિનીત દુશીલા હોય તે પૃથ્વી પર મહિલાઓમાંથી શીલા પલાયન થઈ ગયું જાણજે. દુર્જનેને કંઈ જ અવક્તવ્ય નથી.
