________________
: ૨૬૦ :
સરિભગવંત વચ્ચે ઉપરોક્ત ચર્ચા-વિચારણા થઈ રહી હતી, ત્યાં તે વિક્રમસેન દ્વારા નિયુક્ત ભીલોની ટેળકી ઉતરી પડી. સુભટને મારવા લાગી. આરક્ષક પુરુષને પાડી નાખ્યા. નાયક પુરુષોને હટાવી દીધા. સાર્થને લૂંટવા માંડી. પરંતુ વિકમસેનના વર્ધન નામનાં પ્રધાન પુરુષે “ઓહ! આ તે સુશ્રાવક પિતાના ગુરુ છે.” એમ કહેવાપૂર્વક ભીલોથી સાધુ વંદનું રક્ષણ કર્યું, તેઓને પલ્લીમાં લઈ ગયે, સમુચિત સ્થાને તેઓને આશ્રય આપ્યું. ત્યાં આગળ તપ–ધ્યાનમાં મગ્ન શાસ્ત્રાર્થની પરિભાવના કરતાં મુનિ પુંગની સાથે સ્થિરતા કરી, અને સાથે લોક પણ ત્યાંથી ભાગી ગયા. તેમણે પલ્લીમાં ચાતુર્માસ પૂર્ણ કર્યું.
ચાતુર્માસની પૂર્ણાહૂતિ સહ તે મહાત્માને કમની પણ પૂર્ણાહૂતિ થઈ ગઈ. સૂરિભગવંતને શુકુલ ધ્યાન માતા, ઉત્તરસર કર્મવિશુદ્ધિ થતાં ચાર ઘાતકમને ક્ષય થતાં કેવલજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થઈ. કેવલજ્ઞાનાનંદમાં મસ્ત ભગવંતને મહિમા જાણી દેવ-દાનવનું ત્યાં આગમન થયું. દેવદુંદુભિના ૨વ ઉછળ્યા. પંચવર્ણ પુષ્પની વૃષ્ટિ થઈ. અસુર, સુરાંગનાઓએ નત્યારંભ કર્યો.
આ જોઈ પલ્લીપતિ વિકમસેન ક્ષેભ પામ્યો. અને પૃચ્છા કરવા લાગેઃ અરે ! આ શું ? પરસ્પર મુખ પર દષ્ટિપાત કરતાં ભીલે પણ આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા. ત્યારે પલ્લી પતિને વધુને કહ્યું: રાજપુત્ર! પૂર્વે જે સાથને તમે લુંટ્યો હતો, તેમાનાં આ સાધુઓ અહીં આવીને રહેલા છે. તેમને તપના
