________________
* ૨૬૧ ૪
પ્રભાવથી ભૂત-ભાવિ-વર્તમાનકાળના સર્વ પદાર્થોને જણાવતું કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું છે. તેના પ્રભાવથી સુરાસુરાદિ કેવલજ્ઞાનનો મહિમા કરે છે. એમ સાંભળી અત્યંત કુતૂહલથી પૂછવા લાગ્યો. કેવા દે! વળી તે મુનિ કેવા! અરે રે! ઘેડો તૈયાર કરે! ત્યાં જઈ સૂરિભગવંતના દર્શન કરૂં.
તરત જ ઘોડા ઉપર સવાર થઈ, સમીપવત કેટલાક સેનાનીથી પરિવરેલા, વર્ધનના બતાવેલા માર્ગે તે મુનિઓના સ્થાને ગયો. ત્યાં ચલિત મણિ કુંડલધારી, દિવ્ય કાંતિમય, વિચિત્ર આભૂષણથી સુશોભિત, નવયૌવનધારી જ ન હોય, તેવા દેવાને જોયા. તેઓની લક્ષ્મી અને પિતાને તે રાજપુત્ર વિચારવા લાગ્યો.
અહો ! દેવની સૌંદર્ય ભરપૂર, ઉત્તમ જાતિ, કંચન સમ સ્કુરાયમાન દેડકાંતિ ક્યાં ? અને ક્યાં ફિલષ્ટ ચામ, રૂધિર, માંસથી નિર્મિત બિભત્સ એવું મારું શરીર! ક્યાં સ્વભાવ સિદ્ધ કરાગુરુ સુગંધી સમ સુગંધી દેહ! ક્યાં મડદામાંથી નીકળતી દુર્ગધ તુલ્ય મલીન શરીરથી સંભવિત દારૂણ ગંધ? આ સમજાતું નથી કે, કેવા કર્મથી આવી અવસ્થાની પ્રાપ્તિ થાય છે. વળી આ મહાનુભા ક્ષુધાતુર કક્યાંથી આહાર ગ્રહણ કરે! વળી તેઓ કયાં રહે છે? તેને પરિવાર કર્યો? કેટલે કાળ જીવે ! વળી કેટલા કાળ પછી ફરી ત્યાં જ ઉતપન્ન થાય?
આ બધું કેવલજ્ઞાની ભગવંતને પૂછું ? જિજ્ઞાસાયુક્ત પલીપતિ ઘોડા ઉપરથી ઉતર્યો. અને સૂરિ ભગવંત સમીપે ગયો વંદના કરવાપૂર્વક તે ઉચિતાસને બેઠે.
