________________
: ૧૭૩ :
એમ વિકલ્પ-જાળમાં ફસાયેલ તેને દેવીએ ફરીથી કહ્યું. જે તારી ઈચ્છા હોય તે પુત્રનું વરદાન થાય.
પુત્રને અભાવ એ સંસારી માટે મોટું દૂષણ મનાય છે. એમ નિશ્ચય કરી દેવીને કહ્યું. દેવી ! ભલે ભાવિમાં જે થવાનું હેય તે થાઓ, પણ વસંતસેનાને પુત્રરત્નની પ્રાપ્તિ થાઓ.”
દેવી પણ તથાસ્તુ એમ કહી અંતર્થોન થઈ ગઈ. હવે સાધનાનું કાર્ય આટોપી તે ઘેર આવ્યો. સ્નાનાદિ કાર્ય પતાવી દેવગુરુની સેવા કરી, ભજન મંડપમાં ગયો. ત્યાં તેણે મિત્ર પરિવાર સહિત જન કર્યું. પાન બીડું આરોગી સુંદર નેપથ્યને ધારણ કરી તે શય્યામાં બેઠો. ત્યાં વસંતસેના આવી અને દેવતાની પૂજા સંબંધી પૃછા કરી, હે આર્યપુત્ર! ભગવતીની આરાધના કરી શું મેળવ્યું ? ત્યારે તેણે કહ્યું : તારી ઈચ્છા પૂર્ણ થશે. ત્યારે તેણે કહ્યું: આર્ય પુત્ર! પુરૂષાર્થ કરનારને શું અસાધ્ય છે? પણ આપનું મુખ શ્યામ કાંતિવાળું કેમ જણાય છે? તેની પાછળ શું કારણ છે. હર્ષના સ્થાને વિષાદ હેય? કંઈક કારણ હશે? ત્યારે તેને સાત્વના આપતાં કહ્યું : અરે ભેળી! લાંબા કાળથી નાન, વિલેપન કર્યું નથી. માટે શ્યામકાંતિ દેખાય છે. બીજું શું હોઈ શકે? ત્યારે તે સાંભળી તે મૌન રહી.
હવે આ બાજુ સૂર્ય અસ્ત થયો. અંધકારથી દુનિયા કાળી મેશ જેવી થઈ ગઈ. દીવાઓ કરવામાં આવ્યા. ગાયો તથા ભેંસે પિતપોતાના સ્થાનકે આવી ગઈ. પક્ષીઓ માળામાં છૂપાઈ ગયા. વેતાલે ભયંકર દેખા કરવા લાગ્યા ચોતરફ
