________________
* ૨૧૫ :
અત્યંત કામદશામાં પડેલા રાજાને જોઈ અમાત્યે કહ્યું : દેવ! ક્ષત્રિય ધર્મ ધીરતાને છેડી સામાન્ય લોકની જેમ આમ કેમ વર્તે છે? ત્યારે જાણે કંઈ સાંભળ્યું જ ન હોય તેમ રાજાએ કહ્યું : હે અમાત્ય ! ચિત્રમાં આલેખિત તારી પુત્રીની યાદ સતાવે છે. “અહો દેવ! એમ જ છે!” એમ કહી રાજાના ભાવને જાણ કંઈક બહાનું કાઢી પિતાના ઘરે ગયા. ઘરના વડીલને રાજાની વાત કહી અને બધા રહસ્યમય વિચારણા કરવા લાગ્યા.
રાજમહેલમાં શિવધર્મ રાજા કામદશાથી વિવશ થયે. કેટલીક વાર મૂછિત, તે કેટલીકવાર ઉન્મત્તની જેમ પ્રલાપ કરવા લાગ્યો. અનેક પ્રકારની ચેષ્ટા કરતાં રાજાને જે. પ્રધાનપુરૂએ રાજાને કામાસક્ત જાણ્યો. પછી રાજાની પીડા દૂર કરવા અમાત્યને બોલાવ્યો. અને પિતાની પુત્રી આપવા તેની સાથે સમજાવટ થઈ.
દીકરી જન્મે ત્યારે શેક કરાવે, યૌવનવય પામતા ચિતા કરાવે, અને અન્યને આપી દેવાને અથવા કન્યાદાન કરવાનો વખત આવે ત્યારે અનેક સંક૯પ-વિકલ્પ કરાવે અને કમનસીબે ખરાબ સ્થિતિમાં આવી પડે, સાસરામાં દુઃખી થાય કે વિધવા થાય તે અત્યંત શેક કરાવે છે. માટે યોગ્ય વરને આપવામાં આવે તે સારૂં. તે પછી આપણે નરનાથને આપવામાં શું છેટું છે? તારી પુત્રીનું મહાપુણ્ય કે નરનાથ જેવા તેની ઇચ્છા કરે છે. વળી સેવકોએ તે અવસર આવ્યું જાન સાટે સ્વામીનું રક્ષણ કરવું જોઈએ માટે પુત્રી, ધન,
