________________
: ૨૨૬ :
ભાઈ પુત્ર પરિવારના નાશથી કંઈ શેક થયે નહીં, પણ આ મહાનુભાવ ભવની ક્ષણભંગુરતા જાણીને ધર્મ સાધન જ શ્રેષ્ઠ છે એમ વિચારી સાધુ બન્યા. તેમાં તું શેક કરે છે ? અહો ! તારી મહામોહથી મૂઢમતિ! અહ વિચારરહિતપણું! ધરહિત માનવ જીવિત અને મરણ ફેગટ ગુમાવે છે. જ્યારે ધર્મ અંગીકાર કરનાર જીવતા અને મરણ દશાને વરે તે પણ લોકમાં તેની કીર્તિ પ્રસરે છે. કુટુંબના વિનાશને નિહાળી તેણે હૃદયથી ધર્મ અંગીકાર કર્યો. ખરેખર તે ધન્યવાદને પાત્ર છે. અહ મેહનું માહામ્ય તે જુઓ!
ઘરમાં આગ લાગી હેય, તે તરફ ધૂમાડાના ગોટેગેટા નીકળતા હોય, કડાકા-ધડાકા સંભળાતા હોય, ચારે તરફ કોલાહલ, ધમાધમ મચી ગઈ હોય, તે શું બધા જ ઘરમાં જ રહે કે ઘર બહાર નીકળી દેખાદેડ કરે? કદી અંદર રહે તો તે મૂખ જ ગણાય કે શું? વળી કઈ અંદર રહી ગયું હોય તેને બહાર કાઢવા પ્રયત્ન કરે કે અંદર જ રહેવા દે! પણ હા કઈ મૂખ હેય તે અંદર જ રહેવા દે. પરંતુ આ ચતુર તારા પુત્રે સંસારરૂપી દાવાનલ જે. રાગ-દ્વેષરૂપી અગ્નિવડે નિરંતર આગ સળગ્યા કરે છે. કષાય-પરિણતિરૂપ ધૂમગોટા, કલેશ, કંકાસરૂપ અવાજ, પ્રગટપણે સંભળાય છે, આવા દાવાનલમાંથી ઉગારનાર ધર્મ છે. અને સદગુરુએ છે.
વળી તારા પુત્રે વૈરાગ્ય પામી ગૃહવાસ છડી ધર્મમાર્ગ સ્વીકાર્યો, તે શું તેને તે માર્ગમાંથી પાછો લાવ તારે ઉચિત છે? નિરંતર મરણ, જરા, રોગ, શોકરૂપી અગ્નિની
