________________
* ૨૨૩ :
મળે! તેમની પાસેથી ધર્મશ્રવણ કરી આત્મકલ્યાણને કરું ! હવે સંસાર વિરક્ત બનેલે રાજવી ઉત્તમ મનેર સેવવા લાગે.
આ બાજુ સૂર્ય અસ્તાચલે પહોંચ્યો. રજનીમહેદધિમાં મેટા કલોલની જેમ અંધકારરૂપી પટલીઓ પ્રસરી તારા નિકરોરૂપી મગરમચ્છ દશ્યમાન થયા. તે સમયે સાયંકાલિક કૃત્યોથી પરવારી ભૂપતિ શમ્યામાં સૂત. મધુર-નિદ્રામાં પોઢેલા રાજવીએ પ્રભાત સમયે કમલવિકાસી, કિરણોથી ઝગઝગાટ કરતા દિનકરને સ્વમમાં નિહાળ્યો. એટલામાં તે ઘણા જોરથી પ્રભાતની નેબતના ઉદયના સૂર સાથે ગડગડાટ થવા લાગ્યા.
કાલનિવેદકે જણાવ્યું કે, હે લેકે ! તમે ઉઠે, જાગ્રત થાઓ, વિશુદ્ધ ધર્મમાં આદર કરે ! વાજિંત્રના નાદથી રાજા જાગૃત થયે. પ્રભાતિક કૃત્યોથી પરવારી રાજ્યસભામાં સિંહાસને બેઠે. આજુ-બાજુ મંત્રી–સામતાદિ પણ ગોઠવાઈ ગયા. રાજ્યકાર્યનો આરંભ થયો. લોકોની મુશ્કેલી દૂર કરાઈ. દુષ્ટ ચેષ્ટા કરનારાઓને યોગ્ય શિક્ષા દેવાઈ. રાજ સંબંધી કામ કાજ ચાલી રહ્યું હતું, ત્યાં તે અનાથ-અનાથ” એમ બુમરાણ મચાવતા કોઈ એક પુરૂષને રાજાએ જે.
તરત જ પ્રાતિહારને બોલાવી પૃછા કરી કે-અરે! શા માટે આ ગરીબ બુમરાણ મચાવે છે!
દેવ! હું નથી જાણતું !
સારૂં તે તે પુરૂષને બોલાવીને પૂછો! તરત જ રાજાની આજ્ઞાથી રાજસભામાં તે પુરૂષને પ્રવેશ કરાવા. રાજાએ પૂછયું : અરે ! કેણે તને પરાભવ પમાડ! તરત જ તે
