________________
: ૨૦૧ :
પૂર્ણ કર. તું રાજ્યની ધુરા વહન કરવા સમર્થ છે. તા રાજ્યને ગ્રહણ કર, રાજકન્યાઓનુ પાણિગ્રહણ કર, ઇંદ્રિયના વિષયાની અનુભૂતિ કર, કુળ સતાનેાની વૃદ્ધિ પમાડ, પ્રજાજના તેમ જ સગા સંબધીઓને આહ્લાદ ઉપજાવ, મિત્રવર્ગનુ સન્માન કર, આનંદથી રાજ્યલક્ષ્મીને વહન કર.
ત્યારે માતા-પિતાના આ વચન સાંભળી સેામકુમારે નિ ય કર્યો કે-મા બાપે ખૂબ સુંદર પ્રસ્તાવ રજૂ કર્યો છે. મને તા સાનેરી તક મળી. તેમને પ્રતિમાધ કરવાની તક મળી ગઈ. એમ વિચારી તેણે પોતાના અભિપ્રાય માતાપિતાને જણાવ્યે ઃ પિતાજી! આપની ઈચ્છા ખરાબર છે. પણ સ્નેહ-તાંતણાથી મધાયેલા જીવ પગલે પગલે વિષાદને પામે છે. સ્ત્રીઓ પવ. નના જેવી ચ'ચળ, સંધ્યાકાળની આકાશ-પક્તિ જેવી ક્ષણમાં રક્ત ક્ષણમાં વિરક્ત, ઘણી કુટિલતાથી ભરપૂર, સાપને રાખવાના કર`ડિયા જેવી, કાલકૂટ જેવા મહાવિષની વેલડી, નરકના અત્યંત ભયકર અગ્નિ જેવા સતાપ કરનારી, વળી મેાક્ષને પ્રાપ્ત કરાવે તેવા શુભધ્યાનની ખરેખર દુશ્મન, કપટની ખાણ હાય છે. માટે હે પિતાજી! હું તે આવી જાળમાં ફસાવા ઇચ્છતા નથી. વળી રાજ્ય વૈભવ અને સ્ત્રીએના પાશમાં સપડાયેલા આત્મહિતને કરી શકતા નથી. માટે આત્મકલ્યાણ થાય એવા માર્ગ અંગીકાર કરવા ઈચ્છું છું.
ત્યારે માતાપિતાએ કહ્યું : પુત્ર! ભલે તારી ઇચ્છા ન હાય, પણ તારે અમારા વચનથી અમારી પ્રથમ પ્રાથનાના ભંગ ન કરવા જોઈએ. કુમારે કહ્યું: એલેા તમારી પ્રાર્થના
