________________
: ૨૦૪ :
જે અમારો યુદ્ધને આરંભ છે. તે તું અમારે શરણે આવી જા. અથવા તે યુદ્ધભૂમિ ઉપર ઉપસ્થિત થા.
એ પ્રમાણે કઠોર વચન સાંભળવાથી કાર્તવીર્ય રાજવી કપાતુર થયે. અરૂણ નયન ફેંકતે, સભાજનોને પણ કંપાવતે હતા. રાજવીનું ભીષણ સ્વરૂપ જોઈ સભાજને પણ સ્તબ્ધ થઈ ગયા. અને યુદ્ધ ખેલવા સેનાને જાગૃત કરવા સાહ યુદ્ધ લેરી વગાડાઈ. ભેરીના નાદે ચતુરંગ સેના સજજ થઈ. પહાડને પણ ભેદી નાખે એવા મોટા અવાજે ઉછળ્યા. પક્ષીઓ પણ ભયભીત બની માળા છોડી ચાલ્યા ગયા. વાતાવરણને ભીષણ બનાવતું કાર્તવીર્યનું સૈન્ય વેગથી ઉપસ્થિત થયું, તેનું આગમન જાણું સેમકુમારે ધનુષ્યને એ ગગનભેદી ટંકાર કર્યો કે, સમગ્ર વાતાવરણમાં ખળભળાટ મચી ગયે. બને યુદ્ધવ બાણની વર્ષોથી આકાશને ઢાંકતા હતા. સામ-સામંતે સાથે, સુભટ-સુભટ સાથે, એમ પરસ્પર કલેઆમ થઈ. કેટલાકે જાન ગુમાવ્યા. અને કાયર લોકો પલાયન થઈ ગયા.
આ બાજુ સિંહની જેમ પરાક્રમી પુરૂષસિંહ રાજવીએ મૃગવગની જેમ પરચકની ઉપર હલે કર્યો. બાણની વર્ષોથી કાર્તવીર્યના શરીર ઉપર પુષ્કળ ઘા પડ્યા. અને દુષ્ટાવસ્થાને પ્રાપ્ત થયેલ તે પોતાના નગર ભણી પાલન થઈ ગયો. બંને સેના કાર્તવીર્યની પાછળ દોડી. તેણે પણ એકદમ ચંપકમાલાને તેઓની સન્મુખ વિસર્જન કરી દીધી. કેમકે મુક્તિનો ઉપાય તેને માટે તે તે જ હતું. હવે ધન આભરણ
