________________
ઃ ૬૨ ઃ
અકાય. કેમ કર્યું". ભક્તિભાવિત ચિત્તવાળા દ્રોણે કહ્યુ : એ મહાતપસ્વી અહીં છત્ર વિરાધના કઇ ? ત્યારે દ્રોણુની સમક્ષ ગુરુ ભગવ ́ત જીવનું સ્વરૂપ વર્ણવતા કહે છે કે, “તું જો, આ જલ પણ એકે‘દ્રિય જીવ કહેવાય. જીવરહિત અચિત્ત જળ જ મુનિને કપે, વળી પૃથ્વી-અગ્નિ-વાયુ-વનસ્પતિમાં પણ એકેદ્રિય જીવા છે. શખ, ગડાલા વગેરે એઈંદ્રિય જીવા છે. કીડી, મ'કાડા, તૈઇન્દ્રિય જીવા છે. વીંછી-તાડ-પત ગાદિ ચરિંદ્રિય જીવે છે. વળી જળચર, સ્થળચર, ખેચર વગેરે પચેન્દ્રિય જીવા છે. જળચર જીવા મગર-મસ્ત્યાદિ છે. હાથી, ઘેાડા વગેરે સ્થળચર જીવા છે. હંસ, પેાટ વગેરે ખેચર જીવા કહેવાય. આ પ્રમાણે જગદ્ગુરુ પરમાત્માએ જીવ સ્વરૂપ દર્શાવેલ છે. સ્વજીવની જેમ તેનુ રક્ષણ કરવુ' જોઇએ. કાઇએ ચિરકાલ ચારિત્ર પાળ્યું, શ્રુતાભ્યાસ કર્યાં, તપ તપ્યા, પણુ જીવદયા રહિત હોય, તા તે સર્વે નિષ્ફળ છે. વળી ગિરિવરમાં પ્રધાન જેમ મેરૂ છે, તેમ મુનિજનામાં પ્રધાન તીર્થંકર પરમાત્માએ સવ ધમ માં પ્રધાન જીવદયા કહેલ છે તેના પાલનમાં મુનિવરેએ પ્રયત્નશીલ રહેવુ જોઇએ, સૂચ્છિત થયેલ મારા માટે તે જલના ઉપયાગ કર્યાં, તે ખરેખર ખાટુ' થયુ' છે
સુનિ ભગવ'તના મુખકમળથી નીકળેલ જીવસ્વરૂપદર્શિની વાણી સાંભળી સવેગભાવને પામેલ દ્રોણે કહ્યું : હે ભગવંત ! પૃથ્વી આદિમાં જીવ છે. તેનુ રક્ષણ કરવું જોઈએ, તા પછી અમારા જેવા હંમેશા આર’ભાદિમાં ચકચૂર પાપી જીવા કેવી રીતે સંસાર સાગરને પાર પામશે ? ત્યારે સ‘વેગી પ્રેણને ભગવ’તે
