________________
૪ ૧૪૫ :
કુબોધને પામી તું આ પ્રમાણે બોલે છે. દષ્ટ-વસ્તુને છેડી અદષ્ટ વસ્તુમાં કેણ શ્રદ્ધા કરે ? માટે ફરીથી મને આવા અસાર વિચારને કહીશ નહિ.
હવે રાજાને મિથ્યામતિવાળો જાણું રાણીએ પણ મૌન ધારણ કર્યું. કેમકે સ્વામીના ચિત્તને અનુસરી કાર્ય કરવું એ જ સદાચારી સ્ત્રીને આચાર છે. ત્યાર પછી રાજા માંસમદિરાના પાનમાં ઉન્મત્ત બન્યો, શિકારમાં પ્રવૃત્તિ કરવા લાગે, ઘર્મવાર્તા પણ કરતો નથી. ધર્મવાર્તા કહેનારા પ્રત્યે પણ તિરસ્કાર દર્શાવવા લાગ્યો, હંમેશા પાપ કાર્યમાં રચ્યાપચ્ચે રહેવા લાગે, એક વાર રાજા સભા-મંડપમાં બેઠે છે તેવા સમયે એક શિકારી આવ્ય, શિકારીના સ્વાંગ સજેલા હતા, શ્યામકાયાવાળા તેણે તીર કામઠા ધારણ કરેલા હતા તે હાથીને લઈને આવ્યું હતું, હાથી પણ ઉન્મત્ત કાયાવાળ સુંદર લષ્ટ પુષ્ટ હતે. - હવે ગજરાજને જોઈ રાજા આનંદિત થયે, તેને રાજાએ મૂલ્ય તથા જાતિ સંબંધી પૂછપરછ કરી, આગંતુકે કહ્યું : રાજન ! આ હાથી ભદ્ર જાતિને છે. તેનું મૂલ્ય સવાલાખ છે. આપને યોગ્ય લાગે તેમ કરો. મૂલ્ય ચૂકવી હાથીને ગ્રહણ કરે. મારી આશા પૂર્ણ કરશે. ત્યારે સંતુષ્ટ થયેલા રાજાએ સવાલાખ સુવર્ણ દઈ હાથી ખરીદી લીધે હસ્તીશાલામાં ગજરાજને આલાનÚભે બાંધ્યો. પછી શિકારીને વિસર્જન કર્યો. વીણા વાગે ૧૦
