________________
મુનિરાજના ઉપદેશ
શેાધમાં આખીયે છંદગી ગાળવાની તેની અંતરેચ્છાને પાર પાડવા તે તૈયાર થયા.
૯
સગ્રમ માર્ગ:-જીવનમાં જ છુપાયેલા જીવન તે શેાધી કાઢવા મરીચિએ અંદર ડૂબકી મારી. બહારની દુનિયાને ભૂલી જઇ, આંતર ક્ષેત્રવિહરવાની–પ્રભુશ્રી ઋષભદેવ પાસે પ્રતિજ્ઞા લીધી. તે સાધુ બન્યા. શરીરને શરીરીની શોધમાં ઉપયોગી કરવાના તેણે નિશ્ચય કર્યાં. એક પવિત્ર સાધુને છાજતી એ તે વવા લાગ્યા. હલનચલનમાં પણ જયણાધમ પાળવા લાગ્યો. મન, વચન અને કાયાની પ્રત્યેક ક્રિયામાં અન્ય પ્રાણીનાં મન, વચન કે શરીરને લેશમાત્ર હિંસા કે આઘાત ન પહેાંચે તેમ સંભાળપૂર્વક વનસાગરના ગુપ્ત પ્રદેશામાં તે તરવા લાગ્યા. શરીરના શરીર ધર્મને આત્મધર્મની માંઘી કેળવણી આપવા લાગ્યો. જડ પર ચેતનનું પ્રભુત્વ કેમ સ્થપાય તેની વિચારણામાં તે દિવસે ગાળવા માંડયા. શરીરમાં રહેલા વાત-પિત્ત અને કફને સપ્રમાણ બનાવી, તે એક યોગીની જેમ અહિસક જીવન વહેવરાવવા માંડયા. અનેક અંતરગ શત્રુ તેના આત્માના ખીલતા ચારિત્રરગની ભભકને સહવા અશકત બની તેનાથી દૂર ભાગવા
લાગ્યા.
અલવ્ય ક્ષેત્ર:-ગરમ ગ્રીષ્મે રૂતુ હતી, ઉપરથી એકધારા તાપ ઝરતા હતા. અંગ શેકતી ઉષ્ણતા ચાપાસ તરવરતી હતી. ઉષ્ણુ-ઝાળમાં ગરમ વાયુ ઝીલતા હતા. પરમજ્ઞાની શ્રી આદિનાથ પ્રભુ અંગવેધી તે ઉષ્ણ ધારા પર પ્રશાંત ચિત્તે ચાલ્યા જતા હતા. તેમની આસપાસ તેજ રમતું હતું. તેમના અનેક શિષ્યા તેમને પગલે પગલે પગ માંડી આગળ વધતા હતા. તે શિષ્યોમાં મરીચિ સાધુ પણ હતા. આંખ આંજતા સૂર્યના પ્રકાશમાં અનેક તપસ્વી સાધુઓ અડગ ગિરિવરની જેમ હસતા ચાલ્યા જતાં હતા. “ અહા ! આવુ` અલક્ષ્ય સાધુક્ષેત્ર ? આવા તાપમાં પણ હસતાં હસતાં ચાલ્યા જવાનું? તૃષા મનેતરફડાવી રહી છે. ચાપાસ
