________________
૧૬૮
વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાવીર
આવે છે તે જેવી તેવી વાત ન ગણાય. અન્ય શકલ પ્રકારના તર્કવિતને છાંડી, શુકલ ધ્યાનમાં લીન થવું તે ઇન્દ્રિ, મન ને બુદ્ધિને તે સુકા ભાવથી ધળ્યા બાદ જ શક્ય બને. ફરતાં ફરતાં કતાબી નરી આવી. ત્યાં પણ શ્રી મહાવીર ધ્યાનમાં જોડાણ. એકજ ધ્યાન, બીજી વાત નહિ. આના સિવાયની અન્યથી સાચી ઓળખાણ થાય તે પશુ તે એ ક જન્મ પૂરતી, જ્યારે શ્રી વીરને અનંત જન્મોના સાયા સાથીની ઓળખાણ કરવાની દિવ્ય પ્રેરણું મળેલી, જેને પૂરી પાડવા માટે તે આઠે પ્રહર એકજ ધ્યાનમાં સ્થિર રહે છે, ત્યાંથી વિહરતા શ્રી વીર શ્રાવતી નગર પધાર્યા.
ભક્તની ધૂન –શ્રી વીર જે દિવસે શ્રાવસ્તી નગરીમાં પધાર્યા, તે દિવસે ત્યાં કાર્તિક સ્વામીની રથયાત્રાના વડાની ધામ ધૂમ ચાલતી હતી. જે માર્ગે થઈને કાર્તિક સ્વામીના મંદિરે જવાનું હતું તે માર્ગની એક અણુ પર શ્રી વીર ધ્યાનમગ્ન ઉભા હતા. જીવન્ત મહામા વોની પૂજાનો મોહ હજી માનવકુલને લાગ્યા નથી તેને તો અદસ્ય અને પાષાણબદ્ધ પ્રતિમા તણું પૂજનમાં જ આનંદ આવે છે. | શ્રી વીરના તપોબળથી અંજાયેલે સ્વર્ગ પતિ ઈન્દ્ર આ સમયે શ્રી વીરને માનસિક વંદના કરવાના વિચારમાં તેમના વિહારની દિશામાં નાનપૂર્વક અdલેકવા લાગ્યો, તો તેણે કાર્તિકસ્વામીની રથયાત્રાનો પ્રસંગ પારખી લીધે. પોતે જેનો ભક્ત છે, એવા મહાયોગીના પગ કનેથી રથ પસાર થાય ને કેાઈ માનવ તેમને પગે ન નમે એ તેને ન રચું. તે પોતે શ્રાવતી નગરીમાં આવ્યો. જ્યાંથી વરઘોડો નીકળવાને હતા ત્યાં ગયા. નાનાર્ચન કરાયેલી કાતિ કસ્વામીની પ્રતિમાને રથમાં બેસાડવામાં આવી કે તરતજ ઇન્દ્ર વિદ્યાબળે તે પ્રતિમામાં નિજને અવતારી આખોયે રથ પિતાના ઇષ્ટની દિશામાં . કાર્તિકસ્વામીના ભાવિ આ જોઈને અચંબે પામ્યા. તેઓ ઉતાવળે પગલે તે રથની પાછળ ગયા, શ્રી મહાવીર જે સ્થળે ધ્યાનમાં ઊભા હતા, ત્યાં રય
