________________
વિશ્વોદ્દારક શ્રી મહાવીર
૧૬૬
મૂળ કારણું કે કેન્દ્રસ્થાન તે, સ્વ લેાકમાંથી ઇન્દ્રની શિક્ષાને પામેલા પક્ષ જ છે.
પારણું—શ્રી મહાવીર છ માસના ઉપવાસી હતા. સજી અન્ન સ્વીકાર કર્યાં નહેાતે!. અન્ન વહેરવાને તેઓ પુનઃ ગેાકુળ ગામે પધાર્યાં. ત્યાં એક વસપાલિકા નામની સ્ત્રીએ તેમને શુદ્ધ અન્નથી પ્રતિલાભિત કર્યાં. છ માસની આકરી તપસ્યાને અંતે અન્ન વહેારતા પ્રભુને અવલે±તી દિશાઓમાંથી • આનંદ' ને મોંગલ ધ્વનિ ક્રૂરાયમાન થયે. વાતાવરણુ પુષ્પપરાગમય બન્યું. માનવસ્વભાવ યાને ઇયિલાભ મેટા કે આત્મિકલાભ મોટા
શ્રી મહાવીર ક્ષત્રિય રાજકુમાર હતા, અનેક જન્મેા પત ઇન્દ્રિય સુખે ભાગવીને તે કંટાળી ગયેલા. આત્માના સુખ માટે તેમને તાલાવેલી લાગીને તેમણે ભાગવતી દીક્ષા અ’ગીકાર કરી. રાજકુમારાવસ્થામાં તેમની તરફ સન્માન દર્શાવનાર! માનવામાંના ઘણાખરા તે પછી બેપરવા અનેલા. માનવસ્વભાવની એ મેટામાં મેટી લાક્ષણિકતા છે કે, જર્યા લીલુ' ાય ત્યાંજ તે પગ લંબાવે; જ્યાં નિજના સ્વાર્થની જીવનદેરી લખાતી જણાય ત્યાંજ તે જાય. આજે આપણે અધી રાતને ઉજાગરા વેઠીને નાટક કૅચલચિત્રમાં હર્ષભેર હાજરી આપીએ છીએ પરંન્તુ પ્રભાતના અનુકૂલ સમયે પણ ધાર્મિક વિધાને! પ્રત્યે દક્ષ સેવીએ છીએ તેનું કારણુ આપણી પરાધીનંતા, ઇન્દ્રિય લેાલુપતા, ઇન્દ્રિયાને ગમે તે કરવાને આપણે ગમે તે ભાગે તૈયાર થઈએ છીએ, પરન્તુ આત્માના હિતની વાત આવે છે ત્યારે ઇન્દ્રિયાથી દબાયેલા આપણે ‘ હત ' નથીજ ભણી શકતા.
$
સત્યતઃ—માનવ સ્વભાવનું' આદિ ઝરણુ આત્મામાંથીજ ફૂટે છે, પણુ ઇન્દ્રિયાની ધમાલ આરે આપણને તેનુ થા દશન થતું નથી અને તે કારણુસર આપણે ગફલતમાં પડી સ્વભાવને સ્વાઈન
