________________
વિદ્ધારક શ્રી મહાવીર
-
-
- -
-
-
-
-
ચેષ્ટા તેમના આમસામ્રાજ્યની આબાદીને હાનિ પહોંચાડી શકે તે હવે મને લેશ માત્ર પણ જણાતું નથી. હવે મારે એ મહામાનવની ક્ષમા જ યાચવી રહી ! શું એ મને ક્ષમા નહિ આપે? થવાનું હોય તે થાય, મારે તેમની સમીપ હાથ જોડીને ઊભું રહેવું ઘટે; અને તેજ હવે મારો ધર્મ છે. સંગમને દૈવી પણાનો નશે ઊતરી ગયે. તે અભિમાનની સીડી ઊતરીને શાન્તિની સપાટીએ આવી ઉભ,
પ્લાન વદને તે હાથ જોડીને મહાવીર મહાગીની સમીપે ઊભે. રહ્યો. પોતે કરેલા ઉપસર્ગો બદલ ક્ષમા માગી. મુક્તિમાર્ગમાં આવે સ્થક સહાધ કરવાની વાત કરી.
મહાપુરુષનું હૃદય --સંગમને કરગરતો સાંભળી, સમતારંગી શ્રી મહાવીર વિચારની શુકલકને સ્પર્યા અને બે અનુભવસિદ્ધ વણ ઉવ.
“ હે દેવ, સ્વવીયવડે સંસારસાગર તરવાની પ્રતિજ્ઞા સાથે હું આ અનુપમ રાજ માર્ગે ચઢયો છું, તેમાં અન્યની કોઈ પણ પ્રકારની સવ આમાનાં અનંત બલવીર્યની ઉપેક્ષા કરવા રૂપ નીવડે તેમ છે, અન્યની સહાયની અપેક્ષાએ ઘણુ મહામાનવોનાં મોટાં કાર્યો આદય અધૂરાં રહી ગયા છે. આ પળે કે નવ ઉપસર્ગની પળે હું પોતે જે ભાવમાં રહેતો આવ્યો છું તેજ ભાવમાં છું, મને તારા તરફ રામ કે દેષ કશુંય નથી. માનવી નિજનિજનાં કર્તવ્યને પ્રતિષ ઝીલવાને બંધાઈ ગયેલ હોય છે. નિમિત્તને દોષ કાઢો તે અલ્પમતિનું કામ છે, મારા અંતરનો એક એક તરંગ અંતરની શાંતિ સપાટીએથી પ્રગટી મુકિાના ઝળહળતા રનદીપને ચૂમવા કાજે જ છે. વિશ્વના કણે કણે માનંદ અને નેહનાં અખંડ ઝરણાં વહવાની ભાવના સાથે હું સ્થળ કાળમાં વિહરી રહ્યો છું ઉપદ્રવ પ્રસંગે મારે આમા વિશેષ હરખાય છે, કારણ તેથી તેને પ્રકાશવાની
