________________
સંગમ હાર્યો ચાલતાં ચાલતાં તેઓ વાલુક નામે ગામની દિશામાં વળ્યા મહાવીરના માર્ગમાં દેવે પાંચસો ચારને ઉપસ્થિત કર્યા. ચાર લોકો શ્રી વીરને વળગી પડયા. તેમનું શરીર દાબી દીધું. ઉપરાંતમાં દેવે આ ય માર્ગ રેતીથી પૂરી નાખ્યા. સમતાસાગર મહાવીર સૌમ્યભાવે બધું સહન કરતાં વાલક ગામે આવ્યા. ગામ નગર ને જંગલ વીર જ્યાં જતા ત્યાં જઈને દેવ તેમને પજવતે, આ રીતે છ માસ વ્યતીત થયા.
વિહરતા વિહરતા શ્રી વર્ધમાન ગોકુલ ગામે આવ્યા. તે ગામમાં ઉત્સવ ચાલતો હતો. છ માસના ઉપવાસી શ્રી મહાવીર પારણું કરવાને તે ગામમાં વહેરવા માટે ગયા. જે જે ઘરમાં ઉપવાસી વીર અન્ન વહોરવાને પગ મૂકતા, ત્યાં ત્યાં ઠેષી સંગમ તે ખોરાકને દૂષિત કરી નાંખતે એટલે કે ત્યાગી પુરૂષ ન સ્વીકારી શકે એવા પ્રકારનું વાતાવરણ તે ઘરમાં જન્માવત અથવા ખોરાકને અવિધિસરને બનાવી મૂકતો. છ માસના ઉપવાસી મહાવીર અડગ ડગલે ગામ બહાર નીકળી ગયા ને એકાંત સ્થાનમાં ધ્યાનસ્થિત થયા.
સંગમ હાર્યો:–છ માસની આકરી તપસ્યાને અંતે પણ દૂષિત જણાતો ખોરાક ન સ્વીકારી ધ્યાનમાં મસ્ત બનેલા શ્રી વિરના મુખભાવને છુપી રીતે અવલોકત સંગમ વિચારસાગરમાં ગરક થયો. “શું આ મહા સાધુ નિજના પથમાંથી નહિ જ ડગે ! દેવલોકમાં મારી શી દશા થશે? છ મહિના સુધી એકધારા દુઃખનો ભયંકર વરસાદ વરસાવવા છતાં આ મહામુનિ આત્માની ડાળીએ જે અજબ મસ્તીથી ઝૂલી રહ્યા છે, તે જોતાં મને એમ થાય છે કે, હવે લાંબે કાળ સુધી તેમને પજવવામાં પણ મારે જ ઉપહાસ થશે; કારણકે શરીરથી તેઓ બહુ જ વેગળા જણાય છે. શરીરને પહોંચાડવામાં આવતી સર્વ પ્રકારની યાતનાઓને સંદેશ તેમના માનસદેશમાં જ અલોપ થઈ જાય છે. મારી એક પણ
