________________
૪
વિશ્વીહારક શ્રી મહાવીર
કે જન્મકાળે તુ` સૂર્યપ્રકાશ કે ચન્દ્રના ચંદનપ્રવાહ ઝીલી શકે છે, તેની જીભ ઊપડે તે તે એમજ કહે કે ધરની ચાર દિવાલા મારા કુમળા માનસ પર ‘Divide and Rule' ની રકભાવનાના પડધા પાડે છે. જ્યારે દીક્ષિત થયા પછી આકાશની વાદળી, છત ને ધરાની હરિયાળીમાં જીવનનિવાસ થાય છે, દિવાલોને સ્થાને દિશાએાનું. અધ્યાત્મરગી સ'ગીત સાંભળવા મળે છે. દીક્ષાથી મળે ઘણું તે જાય એછું. કારણ કે દીક્ષા લેતાં પહેલાંજ છેતરીને નાસી જનારી વસ્તુઓને સ`થા ત્યાગ કરવા પડે છે, તે બદલામાં શાશ્વત સાથી સ્વરૂપ આત્મદર્શનની પ્રાપ્તિ થાય છે. દીક્ષા લેવાથી સસારસફર ઝટ પૂરી થાય, કારણ કે દીક્ષિતને મા` સંસારીથી ધણા દરજ્જે ઊંચા હાય છે. સંસારી જેટલી સફર એક વર્ષીમાં કરી શકે, તેથી શત ગણું અંતર દીક્ષિત એકજ ઘડીમાં કાપી નાખે છે. આ સફર તે આનંદના આત્માને પામવાની. દીક્ષિતનું મન આત્મલક્ષ્મી તરફ દોડે, સંસારી ચ ́ચળ લક્ષ્મીના પડછાયે-પડછાયે ભમીને થાકે. દરેક દર્શીને સન્યસ્ત ધર્મ સ્વીકાર કર્યાં છે. દીક્ષિત મુનિને સહન કરવું પડે, પણ તેમ તેમ તેને આત્મપ્રક શ વધુ જોરપૂર્વક ખીલે, જે રીતે હીરાના પ્રકાશ ધણાના અસંખ્ય ધાવ પછીજ ખીલે છે. તેમ દીક્ષિત પાતે સહન કરવાનાં પ્રસ ંગે આત્મામાં રમતા થાય અને શરીરને પડતા ધાવ પ્રત્યે આત્મામાંથી સમભાવરગી એક જ કિરણ કેકે લોકેાત્તર સ્વરાજ્ય પ્રાપ્તિને સ શ્રેષ્ઠ પન્થ તેજ દીક્ષાધ છે. આદશ્તમુનિ સંસારમાં અનેક સુશિક્ષકૈાથી પણ ઘણુ' કામ કરી શકે. તેનેા ખેલ સૂર્યકિરણની જેમ સઘળે વ્યાપે અને તેના તેજમાં અનેક જીવન ઉજળાં બને. નીચે સંસારરૂપી મહાસાગર ને ઉપર એકજ સયમઠ્ઠારી–પુલને ઠેકાણે બાંધેલી છે, તેના ઉપર ચાલતાં જો ગબડાય તે। દુર્દશા થઇ જાય,ને સફળતાપૂર્ણાંક દોરીને તે પૂલ-પાર કરાય તે આનંદમાં મળી શકાય.
