________________
મહામુનિ શ્રી મહાવીર
૧૦૩ શ્રી મહાવીરના શરીર પર જ્વાળાઓ ફેકી પણ તે જળધારા જેવી બની ગઈ. સપને ક્રોધ અમર્યાદિત થયો. સળવળતો સળવળતો તે ધ્યાનરથ શ્રી વીરના ચરણકમળ પાસે આવ્યો અને જેરપૂર્વક પિતાની ઝેર ભરેલી ડાઢાઓથી તેમને ડંખ માર્યો. ડંખ મારીને તે દૂર ખસી ગયે, તે એ બીકે કે રખેને મારા ઝેરથી નીચે પડતાં તે મનવી પિતાને દબાવી દે. પણ અતિશયને કારણે ઝેર શ્રી વીરના શરીરમાં પ્રસર્યું નહિ અને જે ઠેકાણે ડંખ દીધા હતા, તે ડંખમાંથી ગાયના દૂધ જેવી ધવલ રૂધિર ધારા નીકળી. ધવલ રૂધિરધારા જોઈને સર્પ થંભી ગયે, નિરાશ થઈને તે સમતાસાગર શ્રી મહાવીર સામે જોવા લાગ્યો. પ્રભુની કાતિ આગળ તેનાં નેત્રો મીંચાઈ ગયાં. તે વિવશ બની ગયો. સર્પને શાંતિ વળી ત્યારે શ્રી મહાવીર તેને ઉદ્દેશીને બોલ્યા, “અરે ચંડકૌશિક ! બૂઝ ! બૂઝ! મોહ પામ નહી!” આત્મશ્વર શ્રી વીરના અમૃતશીળાં વેણ સાંભળતાં સર્પની દષ્ટિ ખૂલી ગઈ, તે આત્મા તરફ વળ્યો, ત્યાં તેણે પિતાના ગત જીવનનું ધૂમ્મસ છાયું સળંગ ચિત્ર જોયું, ને પોતે કરેલી ભૂલે બદલ તેનું અંતર દ્રવ્યું. કરેલાં કર્યો ખપાવવા અનશન અંગીકાર કરવા નિશ્ચય કર્યો, પ્રભુને ત્રણ પ્રદક્ષિણા કરી અને સર્વ ક્રિયાથી રહિત થયો. સપના મનોભાવ જાણી પ્રભુએ પિતાનો અમૃતભીની નજર તેના ઉપર મૂકી તેને વિશેષ ઉપશાંત કર્યો. સર્પને પિતાની ભયંકર દૃષ્ટિ તરફ તિરસ્કાર ઉપજ ને તેણે પિતાનું મસ્તક રાફડામાં રાખ્યું. અને સમતારૂપી અમૃત તે પીવા લાગે. લેકોત્તર પુરુષોને આત્મપ્રકાશ સૂર્યની જેમ સર્વ પ્રાણીને જીવન સત્ત્વ બક્ષે છે. તેને એકેન્દ્રિય બેઈન્દ્રિયના ભેદ હોતા નથી. જે તેવા પુરુષોને શરણે જાય છે, તેનામાં તેમનાં જેવું જ આત્મત્વ પ્રગટ છે અને તે દ્વારા તે સ્વપરનું હિત સાધી શકે છે.
બીજે દિવસ ગે. વન-નગરમાં જાગૃતિના સૂર પ્રસર્યા. આસપાસના ખેડુતે અને ગેવાનોએ પ્રભુને ઉપદ્રવ રહિત જોયા, તેઓ
