________________
૧૦૧
મહામુનિ શ્રી મહાવીર જેવું સંગીત પ્રભુ સન્મુખ કરવા લાગ્યું. દીક્ષા પછીનું પ્રથમ ચોમાસું શ્રી મહાવીરે આ ગામમાં કર્યું આ ચાતુર્માસમાં શ્રી વીરે અર્ધ-અર્ધ માસક્ષમણની તપશ્ચર્યા કરી હતી.
ગામનું અસ્થિક નામ પડવાનું કારણ–યક્ષના ઉપસર્ગથી ઘણા જીવોના પ્રાણ હરણ થયેલા અને તેમનાં શરીર પડી રહેલા, તેના હાડકાનાં ઢગલાં પડયા રહેતા એથી એ ગામનું નામ અસ્થિક (અસ્થી= હાડકું + કકકરેલું, બનાવેલું) પડયું.
તપ કરતાં શ્રી મહાવીરને ચાર માસ થવા આવ્યા, ચોમાસું પૂરું થવા આવ્યું. ચોમાસા દરમ્યાન શ્રી મહાવીર ખૂબજ જયણાપૂર્વક વર્તતા અને વર્ષાના જળની ધારે–ધારે આત્માના અનંત પ્રમાદને દૂર કરવાનું પ્રાણભર સંગીત ઝીલતા. વર્ષાઋતુ તેમને મન આત્મસાધનાની અણમોલ તિથિ હતી. ચોમાસું વ્યતીત થયું. શ્રી મહાવીર આગળ જવા તૈયાર થયા. યક્ષે તેમને વિનવ્યા અને કંઈક સદ્દબોધની યાચના કરી, જ્ઞાનીઓનો આચાર “કેવળ જ્ઞાન' પહેલાં ઉપદેશ ન આપવાનું હોવાથી તેઓ અવાક્ રહ્યા, છતાં તેમના પ્રશમરસનિમગ્ન મુખભાવે યક્ષને સમતાની કવિતા શીખવાડી ને તેઓ આગળ વધ્યા. પ્રભુ વિહરતા મોરાક ગામે આવ્યા. તે સમયે ત્યાં અચ્છેદક નામે એક પાખંડી રહેતું હતું. તે મન્ત્ર-તત્રના પ્રભાવથી પિતાનું ગુજરાન ચલાવતા. જ્ઞાનસાગર શ્રી મહાવીરના ત્યાં આવવાથી તેનું જોર ઉતરી ગયું, આવતી આવક બંધ થઈ ગઈ. તે શ્રી મહાવીર પાસે આવ્યો અને ત્યાંથી અન્યત્ર વિહાર કરી જવાની વિનંતિ કરી તેની વિનંતિએ છી મહાવીરને પાંચ નિયમોની યાદ તાજી કરાવી, તેને અનુસરીને પ્રભુએ આગળ ચાલવા માંડયું, માર્ગમાં વાચાળ નામે સન્નિવેશ આવ્યા. ત્યાંથી શ્રી વીર શ્વેતામ્બી નગરી તરફ ચાલવા લાગ્યા. રસ્તામાં બે માગ ફંટાતા આવ્યા. બન્ને વેતા મ્બી તરફ જ જતા હતા. એક માર્ગ
