________________
૧૫૪
વિહારક શ્રી મહાવીર
હવે થાય શું ? હાર્યા જુગારીની અદાએ દેવ પિતાની ભિન્નભિન્ન શક્તિઓ અજમાવવા લાગ્યો. હાથીને સંકેલી લઈ દશમા દાવે તેણે હાર્થિણી વિકુવ. પ્રચંડ જળધારા વડે તે શ્રી વીરને ભીંજવા લાગી. અણસમજુ દુશ્મનના દાવ ચાલાક માનવીના લાભમાં નીવડે તે રીતે, જળથ મહાવીરના શરીરની કાન્તિ વધુ ઉજજવળ બન હથિગી શ્રી વીરને ન જીતી શકી એટલે એકાદશમે દાવે સંગમે ઉગ્ર દાઢવાળા એક પિશાચને ત્યાં ઉપસ્થિત કર્યો. પિશાચનું સ્વરૂપ ખરે ભયંકર હતું, અને તેમાં ય તે મધરાતે તો અતિ ભયંકર ભાસતું હતું. પિશાચે સમતાસિંધુ મહાવ રને હેરાન કર્યા. પણ શ્રાવણના મેઘ સાયરને ભારે પડતા હશે ! વારંવાર થાપ ખાતા દેવની આખે હવે ફાટવા લાગી, તેમાંથી સળગતા અગ્નિ જેવા ક્રોધ વરસવા લાગે. આસપાસ એક ઝેરી નજર ફેરવી તેણે ભયંકર વાઘને ધ્યાનસ્થ શ્રી મહાવીરના શરીર પર છો .
વાઘ એટલે લેહીને રસિયો મસ્ત જીવ. માનવને જોતાં જ તે તેને ચીરી નાખે. તેના લેહીમાં તે પિતાની તૃપિત જીલ્લા ફેરવે, ગગનચીરતી ત્રાડ નાખતા તે નજર સામે ઉભેલા મહાયોગીના શરીર પર કો. જમણી સાથળે એક પંજો માર્યો. તેમાંથી ધવલ રુધિર વહેતું થયું. પરંતુ આત્મભાવને સ્પર્શ પામેલ તે રુધિર વાઘ ન જીરવી શ. વાઘે બીજે પજે માર્યો. ચોપાસ ઉડતા ચંદનકુવારાની જેમ ધિરધારાઓ ઉડવા લાગી. સમતારસભીના તે રુધિરના દિવ્ય તાપને જીરવવા વાઘ નબળો નીવડ્યો, ને તે એક તરફ ખસી ગયે.
દેવ શાંત બને. આ વખતે તેણે યુક્તિભર્યો દાવ અજમાવ્યા. શ્રી મહાવીરની સામે તેણે તેમના પિતાશ્રી સિદ્ધાર્થ રાજા અને પૂ. જનની ત્રિશલાદેવીને ઉપસ્થિત કર્યા. અને તેમની પાસે આ વિલાપ
* માતાપિતા સ્વર્ગે સીધાવ્યા પછી તે પોતે દીક્ષા લીધી છે એટલે આવું સદેહે તેમનું ઉતરવા જેવું દર્શન તદ્દન ઉપવી પટેલું
