________________
મહામુનિ શ્રી મહાવીર
૧૩૯
નામ, નહિ કે મેટર, હવાઇ જહાજમાં ગમે ત્યાં કરવામાં આગેકદમ એટલે જયાં ફરી પગ મૂકવાને અવસર જ ન આવે, જેના કદમ કાદવના કમળની માફક અલિપ્ત રીતે આગે બઢતા જતા હોય. આજના જમાનાવાદી લોકો આગેકદમતો આથી નિરાળા અર્થા કરે છે.
તેઓ માને છે આગેકદમ એટલે હવામાં હવાઇ જહાજની મદદથી સહેલ કરવી. સ્ટીમરની મદદ વડે સાગર એળંગવા, પરમાણુ–એમ્બની સહાયથી નગરા પ્રજાળવાં. આજના, વિજ્ઞાન-વીશે ભૌતિક જગતમાં ઘૂમવાની તેમની રીતને પ્રગતિને આગેકદમના રઢિયાળા નામથી ઓળખાવે છે, પણ તેમને એ ખબર નથી કે તેમની તે પ્રગતિ કે આગેકદમનું રણશિંગુ એક દિવસ તેના વગાડનારને અભાવે કટાઇ જશે, કારણ કે ભૌતિક ક્ષેત્રે થતી પ્રગતિ ગમે તેમ છતાં મર્યાદિત જ રહે છે, અને જ્યારે તેની મર્યાદા આવી જોય છે ત્યારે તે સ્વયં પ્રલયના રૂપમાં પુલટાઇ જાય છે.
મદ્દનાસનિવેશથી શ્રી વીર લેાહાલા ગામે ગયા. ત્યાં આગળ તેમને મુશ્કેલી સહન કરવી પડેલી અને ગેાશાલકને જ કારણે ત્યાંથી પુરિમતાલ અને ગાભૂમિકા થઇને પુનઃ રાજગૃહ નગરે પધાર્યાં.
આઠમું ચામાસુ:—રાજગૃહ નગરે શ્રી મહાવીરનું આઠમું ચેામાસું થયુ. ચામાસામાં તેમણે ચાર માસના ઉપવાસ સાથે વિવિધ પ્રકારના અભિગ્રહે અવધારેલા. એક્રય દિવસ નિદ્રા નહીજ આવેલી, તેમજ ખેસતા તેા હતા જ નહિ.
ล
પ્રભુએ આઠ ચામાસાં જ્યાં જ્યાં વિહાર કર્યાં, તે રસ્તાના પ્રદેશમાં તથા તે સ્થળાએ ગેાશાલક તેની કુતૂહલી પ્રકૃતિ અનુસાર કુચેષ્ટાઓ કરતા હતા. ત્યાં ત્યાં તેને ધણું જ સહન કરવું પડતું, શ્રી વીર તે માઁનાવસ્થામાં જ રહેતા હતા. ગેાશાલક જો કે પ્રભુના શિષ્ય તરીકે પ્રભુની સાથે ફરતા હતા, તે પણ જયાં તેના અંગત લાભની વાત
