________________
મહામુનિ શ્રી મહાવીર
૧૪૯
પરન્તુ તે આત્માના પ્રકાશની વધુમાં વધુ સમીપ છે. ધ્યાનસ્થ શ્રી વીરની દિશામાં ઊભા થઈને સ્વર્ગપતિએ પિતાનું શરીર નમાવ્યું ને ભક્તિભાવભીનું સ્તવન ગાયું * સ્તવનમાં વહેતા ભક્તિના આ નિર્મળ
હિંગોની હવાથી ઈન્દ્રભવન આખુંયે આનંદભીનું થઈ ગયું. પ્રત્યેક દેવને શ્રી વીરની અડગતા તરફ સંપૂર્ણ માન થયું. સ્તવનની સમાપ્તિ બાદ-વિવિધ અલંકારેથી શોભતા-સ્વર્ગપતિ બન્ને પિતાની પ્રભાવભરી વાણીમાં પ્રત્યેક સ્વર્ગવાસીને સંબોધતા કહ્યું, “શ્રી મહાવીર સાચે જ મહા–વીર છે, ધ્યાનમાં ઊભેલા તેમને ચલાયમાન કરવાની તાકાત, દેવ, અસુર, યક્ષ, રાક્ષસ, મનુષ્ય કે ઐક્યના સકલ બળમાં પણ નથી. આત્મસમાં એક બનતી તેમની નજરને દૂર નજીક કરાવી શકે તે કઈ આ ત્રણ ખંડમાં છે જ નહિ. તેમના મહાવીરત્વને મારાં સદા વંદન હજો.”
ઇન્કસભા શાન્ત હતી, તે શાન્તિમાં ઇન્દ્રની વાણીને તેજપ્રવાહ અજબ સુગંધ ફેરવી રહ્યો, પ્રત્યેક દેવના મનભાવ મહાવીરની ચરણરજને ચૂમતા હોય તેવા ભકિતનમ્ર વંચાતા હતા. છતાં વૈચિત્ર્યનું એનું લક્ષણ પ્રાણીમાત્રને સતાવી જાય છે ! ને સ્વર્ગપતિના ઉક્ત શબ્દો પ્રતિ એક દેવને શંકાની વિચિત્રતા થઈ આવી. સભામાં તે ઊભો થયો. દેવભૂમિમાં વસતા દેવના પરિવાર અને બળના ગુમાન પ્રતિ તેણે ઇન્દ્રદેવનું લક્ષ દર્યું. મળેલા અઢળક વૈભવને બળના સર્વોચ્ચ શિખરેથી તેણે પાણીને ગંગેત્રી-પ્રવાહ રેલાવ્યું, “મહાવીર માનવલેકને એક માનવી છે, તે સાધુ થયા તેથી શું? હું તેમને ધ્યાનમાંથી અવશ્ય ચલાયમાન કરીશ.’ વાણું પ્રવાહ તેને દેવલેકે ખળભળાટ મચાવનાર નીવડશે. તેના ઉક્ત શબ્દ સંગીતનું એક મેજી પિલાસ ચિત્યે ધ્યાનસ્થ શ્રી મહાવીરના કર્ણપટે અથડાયું, પણ સાગરમાં
* “સ્તવન તે શકસ્તવ સૂત્ર. મક પ્રભુની સ્તુતિ માટે ઉપજાવેલું નમુત્યુર્ણ સૂત્ર.'
