________________
મહામુનિ શ્રી મહાવીર
૧૪૭
પ્રત્યેક યુગનો વિજ્ઞાનવીર આત્મયોગીના તેજ આગળ ઝંખવાણે પડયે છે. શું વસિષ્ટ ને વિશ્વામિત્ર કે શું રામ ને રાવણ !
વિજ્ઞાન આપણને ત્યાં સુધી દોરી જઇ શકે, નેં સુધી બુદ્ધિના ઘેાડલા દોડી શકે. ને બુદ્ધિંનું બળ અમુક ક્ષેત્રા પૂરતું મર્યાદિત છે. આકાશના તારાની સ્નેહ-કવિતા ને વસુ ધરાના ધબકતા હૈયાનું વાત્સલ્ય સંગીત સાંભળવા માટે આત્માની પાંખે જ ઉડવુ પડે, બુદ્ધિનાં અજોડ શસ્ત્રો ત્યાં આગળ ખૂડાં જ બને. બુદ્ધિમાંથી જે જે જાગે છે, તે તે વિષયાને સ્વાર્થ ના પારા બેસેલા હે ય છે. જ્યારે આત્માનું પ્રત્યેક સ્વપ્ન વિશ્વના ગલ'માં સરતી આનંદની સુગ ધભરી તેજસ્વિતામાંથી આકાર પામે છે. કેવળ વિજ્ઞાન વિનાશને નજીક બનાવતુ' વિષ છે. અમરપન્થની આગેકૂચ કાજે અણનમ આત્મા અને સ્નાયુબદ્ધ શરીર જ જોઇએ; જ્યારે વિજ્ઞાન શરરને હૃષ્ટપુષ્ટ બનાવવાની રીતે સમજાવીને આત્માના અજવાળા આડી એક ભયાનક વજ્ર-દિવાલ ખડી રાવે છે.
ચામાસુ દશમુ—વર્ષાકાળ વમા શ્રી મહાવીરના અનાય પ્રદેશમાં વ્યતીત થયા. દશમું ચામાસુ શ્રાવસ્તી નગરીએ પૂરૂં કર્યુ. ને પૂરાં ચાળીસ વર્ષની વયે મહાતપસ્વી મહાવીરે આગળ વિહાર શરૂ કર્યાં. વિહરતા તેઓ સાનુયષ્ટિક ગામે પધાર્યાં. ત્યાં આગળ તેમણે ભા પ્રતિમા અંગીકાર કરી એટલે કે તે પ્રતિમામાંં અશત છોડી પૂર્વાભિમુખે રહી એક પુદ્દગલ પર દૃષ્ટિ સ્થિર કરીને આખા દિવસ વ્યતીત કર્યા. ભદ્રા પ્રતિમા બાદ શ્રી મહાવીરે વિધિપૂર્વક મહાભદ્રા પ્રતિમાએ સ્થિર રહ્યા. તે પછી તેમણે મહાભદ્રા પ્રતિમાના સ્વરૂપે સ્થિતિ ળવી. તે પછીથી અતિ વિકટ એવી સતાભદ્ર પ્રતિમા અંગીકાર કરી. પ્રતિામાં વવાનું કાર્ય આસનારૂઢ થવા કરતાં કપરૂં છે. ઉત સર્વ પ્રકારની પ્રતિમાએ ઉચ્ચ પ્રકારના આધ્યાત્મિક વિકાસને અનુલક્ષીને યોજવામાં આવો છે. એક એક પ્રતિમાને આકારે અવસ્થિત
