________________
સહ વાસુદેવ
ધ્રા
૪ કેવળજ્ઞાનો શ્રી શ્રેયાંસનાથ પ્રભુ વિહરતા ખેાતનપુર નગરના નમાં આવે છે; ત્યાં દેવતાએ તેમના માટે સમવસરણ રચે છે. સ્વ નમસ્તીથોં ” કહીને પ્રભુ તેના ઉપર પૂર્વાભિમુખ બેસીને દેશના દે છે. પ્રભુના આગમનના શુભ સમાચાર નગરપાલા વાસુદેવને જણાવે છે, સમાચાર સાંભળતાં રાખ્ત ઊભા થઇને પ્રભુની દિશામાં ત્રણ વંદના કરે છે. ધન્ય આત્મા-વાદળ એથે રિવની જેમ છૂપા છતાં પ્રકાશ્યા સિવાય રહેતા નથી. નગરપાલાને સમાચારના બદલામાં સાનૈયા આપીને વિદાય કરે છે અને પોતે ગાજતે વાજતે પ્રભુનો ઉપદેશ સાંભળવા જાય છે. પ્રભુની પ્રકાશરગી, શાંત પ્રતિમાને પ્રણમતે તે દેગ્યાસને બેસે છે.
રું છુ
'
શ્રોતાગણની પ્રેરક શાંતિ વચ્ચે પ્રભુના ઉપદેશનું દામૃતબળ તરી રહ્યું છે. અગ્યારમા પ્રભુએ અમૃત-વાણી ઉચ્ચારીઃ હે ભવ્ય વા !” જે કાળે જે મળે તેના ઉચ્ચ પ્રકારે ઉપયાગ આદરવા ઘટે. મળેલાં જીવનને ઉચ્ચ પ્રકારના ઉપયેગ, તમારા અનંત ભવાને સંક્ષેપશે. અહિંસા, સયમ તે તપના પ્રભાવ ખીલવવા માટે, સતી સાથે સ્નેહ તે સમતાપૂર્વક વહે. જે પ્રકારનું અન્ય પ્રત્યેનું તમારૂં ન ન હશે, તે તમને તેજ પ્રકારે પૂજશે. માટે વનમાં મૃદુતા અવશ્ય વધારજો, કર્મમેલને સાફ કરવા તપની ઉષ્ણુધરા પર ચાલતાં ખંચકારો તો કામ નહિ ચાલે ? આ સંસારમાં સર્વ જીવ કમેમિના પ્રભાવેજ ઉર્ધ્વ અનેા અને તિય દિશામાં રમી રહ્યા છે. “અસારમાંથી મુક્તિ ” એજ સવ શાસ્રોત સાર સમજજો. સારતત્ત્વને ઓળખતા અશે ત્યારે જ તમે આત્માના સારભૂત તત્ત્વનું યથા મૂલ્ય સમજી છે. લેક્ષપણ પ્રમાદ ન કરશેા. વિકથાથી દૂર રહેજો. સદાએ શુકલધ્યાનમાં રહેવા કે પેરવી કરતા રહેજો. ” શુદ્દે શબ્દે ઝરતા આનંદ * વાંચનન્ય દીજેશા તેવાં બંનગય (ગીતા અ. ૧ લો શ્લોક ૧૪) ( આ ફુટનેટ પૃ. ૩૨ ની છે. )
