________________
પર
વિદ્ધારક શ્રી મહાવીર બાળ-પ્રભુએ પોતાનું અંગ ફરકાવ્યું. ત્રિશલા માતાના જીવમાં જીવ આવ્યો, ગર્ભસ્થ બાળકની દુનિયામાં જઈ એટલું તેમનું મન-મનના ભવનમાં શાંત થયું. સર્વને તેમણે તે શુભ સમાચાર જણાવ્યા. કુટુંબ આખામાં આનંદનો પારાવાર ઉછળી રહ્યો. માતા શાંતિપૂર્વક ગર્ભનું પોષણ કરવા લાગ્યાં.
પ્રભુને જન્મ –વિક્રમાદિત્યે સંવત પૂર્વે પ૪૩ ના (ઈ.સ, પૂર્વે ૫૯૯) ચૈત્ર સુદ તેરસની મધ્યરાત્રે-ત્રિશલા માતાની પુણકુક્ષીથી લકાત્તર પુરુષનો જન્મ થયો. એક ક્ષણવાર જગત આખું પ્રકાશમાન બની ગયું. દુનિયાના દુ:ખીમાં દુઃખી છએ પળને દિવ્યાનંદ અનુભવ્યું, કારણ કે બાલપ્રભુને આત્માનંદ સર્વવ્યાપી હત, સર્વને તેઓ પોતામાં જોતા, તેમજ પોતાને સર્વમાં તરતા જતા. જેને જન્મ જગતને ક્ષણની શાંતિ પીરસી શકે, તેનું જીવન જગતના તિમિરસ્થંભને ઉખેડી દે તેમાં અતિશયોક્તિ જેવું શું ? સિદ્ધાર્થ રાજાના મંદિરે આનંદનો પ્રકાશ વહેવા લાગ્યો. પુત્ર-જન્મની વધાઈ આપવા આવનાર દાસીને સજાએ મુગટ સિવાય. સર્વ અલંકાર ઉતારી આપ્યા ને દાસત્વમાંથી મુકત કરી
શ્રી વીરના જન્મકાલે સ્વર્ગપતિ ઇન્દ્રનું આસન ચલાયમાન થયું, તે ગભરાય, તેને લાગ્યું કે મારાથી શકિતમાં ચઢીઆત કઈ માનવ ત્રિભુવનમાં અવશ્ય પેદા થયો હો જોઈએ, કે જેના પુણ્યપ્રતાપની સર્વશ્રેષ્ઠતા મારા આસનને કંપાવી રહી છે. તેણે જ્ઞાનને ઉોગ કર્યો, તે ક્ષત્રિયકુંડ ગામમાં લેકર પુરુષનો જન્મ થયાને ખ્યાલ આવ્યો. તે સપરિવાર ત્યાં આવ્યો. ભકિતભાવપૂર્વક પ્રભુની પૂજા કરી ને પછી અંગ-પ્રક્ષાલનવિધિ નિમિત્તે ઈન્ટ પ્રભુને મેરૂશિખરે લઈ ગયે, ત્યાં અનેક દેવે એક સાથે પ્રભુના નાજુક શરીર પર જળ-ધાર કરવા લાગ્યા. ઇન્ટે તેમને તેમ કરતા વારીને કહ્યું કે, “ જળ-ધાર એક-એક વારે કરવી, એક સાથે તેમ કરવાથી પ્રભુને બાધા નડશે.”
