________________
કુબેરદત્ત
જ
પ૧
સમય વણથંભ્યો સરકતો હતો.
દંડનાયક રણધવલ અને તેની સાથેના સૈન્યને હવે સ્વદેશ પહોંચવાની તલપ લાગી હતી.
કુબરદત્તને પણ હવે અહીં વધુ રોકાવાનું કાંઈ પ્રયોજન ન હતું.
તેણે ખસ-રાજા અને પરબલસિંહની સંમતિ લીધી, અને સ્વદેશ ભણી પ્રયાણ પ્રારંવ્યું. તેના પ્રેમાગ્રહને માન આપીને પરબલસિંહ તેમજ ખસ-રાજા પણ તેની સાથે ચાલ્યા. દડમજલ કૂચ કરતા સૌ વિશ્વપુરના આંગણે આવી લાગ્યા.
રાજા વિશ્વકાંતે અને વિશ્વપુરની પ્રજાએ પણ પોતાના લાડીલા વિજેતા રાજકુમારનું અનેરું સ્વાગત કર્યું.
રાજકુમારની અંગત વિનંતિથી રાજા વિશ્વકાંતે હવે ખંડિયા બનેલા બેય રાજાઓનું ઉચિત સન્માન તથા સ્વાગત કર્યું, અને તેમના મનમાં પ્રવર્તતી “પોતે ખંડિયા, અપરાધી અને તેથી અપમાનિત દરજ્જાના' હોવાની રહીસહી આશંકા પણ દૂર કરી.
રાજકુમારના અનહદ સૌજન્યને કારણે ત્રણે રાજાઓ મિત્રતાની પ્રગાઢ સ્નેહગાંઠે બંધાઈ ગયા.
બીજી બાજુ,
રાજજ્ઞા અનુસાર, પ્રજા તો વિજયોત્સવના ઉન્માદમાં ઉન્મત્ત બની ચુકી હતી. જ્યાં જુઓ ત્યાં નાચ-ગાન-જલસા, આનંદ-પ્રમોદ, નાટક અને ખેલ-કૂદ મચી રહ્યા હતા.
દઢ-સમ્યકત્વી કુમાર કુબેરદત્તના દિલને આ બધું બહુ ન જગ્યું. તેણે રાજાજીને વિનંતિ કરીઃ પિતાજી, આપણા વિજયની ખુશાલીમાં નગરના જૈન મંદિરોમાં અષ્ટાલિકા મહોત્સવો રચાવાય અને જીવમાત્રને અભયદાનની ઘોષણા – અમારિ-ઘોષણા કરાવાય તો બહુ મજાનું થાય. આપ આજ્ઞા કરો તો હું પ્રબંધ કરું.
કુમાર કહે ને રાજાજી ના કહે એ તો કેમ જ બને? તેમણે તે જ પળે સંમતિ દર્શાવી. તો કુમારે પણ સંમતિ મળતાંની સાથે I જ પોતાનું તંત્ર કામે લગાડી દીધું, અને નગરના શ્રાવકો દ્વારા |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
